Tο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,...
συνεδρίασε στις 23 Μάη στις Βρυξέλλες, με ημερήσια διάταξη την Περιφερειακή Στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Συρία, το Ιράκ και την καταπολέμηση της Da΄esh, καθώς και την πορεία εφαρμογής της Συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας της 18ης Μαρτίου, όπως μας ενημερώνει το ελληνικό ΥΠΕΞ. Σ' αυτή τη συνεδρίαση συμμετείχε κι ο Έλληνας υπουργός των Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς.
Στις 27 Μάη, ανακοινώνεται πως "Η ΕΕ παρατείνει τις κυρώσεις κατά του καθεστώτος" (εμπάργκο εναντίον του λαού της Συρίας και της δημοκρατικά εκλεγμένης από τον λαό της χώρας κυβέρνηση). Διαβάζουμε λοιπόν, πως η δημοκρατική Ευρωπαϊκή Ένωση συνεχίζει την "επιβολή κυρώσεων κατά του καθεστώτος και των υποστηρικτών του εν όσω συνεχίζεται η καταστολή"... και μέχρι την "εφαρμογή της παύσης των εχθροπραξιών στη Συρία".
Θα μπορούσε κάποιος να μιλήσει για θέατρο του παραλόγου, για τον απόλυτο σουρεαλισμό, αλλά ας προσγειωθούμε στην τραγική πραγματικότητα.
Συνεδριάζουν οι υπουργοί των Εξωτερικών της Ε.Ε., υπό την προεδρία της "αριστερής" και ανεπάγγελτης κυρίας Φεντερίκα Μογκερίνι (Τα κροκοδείλια δάκρυα... της Federica Mogherini), για να αντιμετωπιστεί το "ισλαμικό κράτος", η Αλ Κάιντα -όπως οι ίδιοι επισημαίνουν στην πρόσκληση της συνεδρίασης- κι αποφασίζουν δολοφονικό εμπάργκο εναντίον του λαού της Συρίας και τεκμηριώνουν το έγκλημά τους με φράσεις όπως "για να παύσουν οι εχθροπραξίες", δηλαδή ο Αραβικός στρατός της Συρίας να μην αντιμετωπίζει εχθρικά τους φονιάδες της Da΄esh, αλλά και "εξαιτίας της βίαιης καταστολής κατά του άμαχου πληθυσμού στη Συρία".
Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ε.Ε., όχι μόνον παραβιάζουν το Διεθνές Δίκαιο και ούτε καν προκαλούν αντίστοιχες ενέργειες στον ΟΗΕ, που συχνά πυκνά επικαλούνται, αλλά και παρουσιάζονται να ζουν σε κάποιο άλλο κόσμο, σε κάποια άλλη, αόρατη, διάσταση. Βεβαίως, έχουν ως ενισχυτικό όπλο τα ΜΜΕ και τη διατεταγμένη "δημοσιογραφία".
Στη Συρία διεξάγεται μια χυδαία επίθεση από το 2011. Μέχρι τότε ο πρόεδρος Άσαντ κι η κυβέρνηση της Συρίας είχαν πλήρη "νομιμοποίηση" και συνεργασία με τη δύση, τις ΗΠΑ και την Ε.Ε.
Όλα ξεκινούν από τη μεγαλύτερη επιχείρηση της δύσης στη Μεσόγειο: “Αραβική Άνοιξη”!
Την εξέλιξη στη Συρία, έχουμε ήδη επισημάνει και εδώ: Τώρα την ορχήστρα διευθύνει ο Πούτιν κι η δύση διαιρεμένη, παραμιλάει...
Το 2009, ο πετρελαϊκός κολοσσός “Qatar Petroleum” ανακοινώνει το ασύλληπτο σε μέγεθος “επενδυτικό πρόγραμμα Φυσικού Αερίου”, με τον φιλόδοξο στόχο τον τριπλασιασμό της ετήσιας παραγωγής φυσικού αερίου μέχρι τα τέλη του 2013. Στόχος η ενεργειακή απεξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία, μιας και φυσικό αέριο, αλλά και πετρέλαιο θα έβρισκαν διέξοδο στη Μεσόγειο, μέσω των λιμανιών της Τουρκίας.
Στις διαπραγματεύσεις για να περάσει ο αγωγός από την Συρία, για να καταλήξει στην Τουρκία, η κυβέρνηση της Συρίας έθεσε ένα απλό θέμα, αλλά με τεράστια σημασία για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας: Γιατί να μην καταλήξει ο αγωγός στη Μεσόγειο, μέσω των λιμανιών της Συρίας και πρέπει να καταλήγει στην Τουρκία;
Έτσι, ξεκινάει μια στρατιωτική επίθεση εναντίον της Συρίας, με μισθοφόρους από περισσότερες από 85 χώρες στον κόσμο και την στήριξη αυτών των "τρομοκρατών" από την Τουρκία, το Ισραήλ, τη Σαουδική Αραβία και τα μοναρχικά δικτατορικά αραβικά καθεστώτα.
Σ' αυτή τη μεγαλειώδη μάχη αντίστασης του λαού της Συρίας, που θα μείνει στην ιστοριογραφία ως νέες Θερμοπύλες των χαρακωμάτων του πολιτισμού, το τίμημα είναι βαρύ: 300.000 νεκροί Σύροι, το 10% του πληθυσμού τραυματίες και ακρωτηριασμένοι -τουλάχιστον 2.000.000 πολίτες, παιδιά, γυναίκες, γέροντες, 4.000.000 πρόσφυγες και από τα 18 εκατομμύρια του σημερινού πληθυσμού της Συρίας, οι μισοί χωρίς σπίτια, νοσοκομεία κατεστραμμένα, σχολεία, συστήματα ύδρευσης και ηλεκτρισμού...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου