Το γνωστό γεωπολιτικό ινστιτούτο Foreign Policy προειδοποιεί περί πιθανής πολεμικής σύγκρουσης στην Κύπρο, ανάμεσα σε Τουρκία και Κυπριακή Δημοκρατία με κορύφωση τον Φθινόπωρο, ενώ εμπλέκει και την Ελλάδα σε πολεμικά σενάρια στο Αιγαίο, λόγω της απίστευτα τρομερής κατάστασης εντός της γειτονικής χώρας.

Μάλιστα αναφέρει ότι οι Τούρκοι έχουν σχεδιάσει πιθανό επεισόδιο, με Ελλάδα και Κύπρο, τύπου Ιμίων για να μας σύρουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.    
Όλα αυτά την ίδια στιγμή που το ελληνικό ΠΝ προετοιμάζεται για την άσκηση «Καταιγίδα» στο Αιγαίο ενώ μονάδες επιφανείας και υποβρύχια μας, έχουν ακροβολιστεί στο ελληνικό Αρχιπέλαγος παρακολουθώντας κάθε κίνηση του τουρκικού ΠΝ.
Τα ελληνικά πολεμικά πλοία έχουν λάβει θέσεις αποτροπής απέναντι στις όποιες σχεδιαζόμενες τουρκικές προκλήσεις, και θα μείνουν στο Αιγαίο μέχρι τα μέσα Ιουνίου, σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση.
Το διεθνές γεωπολιτικό ινστιτούτο από την άλλη πλευρά αναφέρει ότι: όταν ο Μπεράτ Αλμπαϊράκ, υπουργός Οικονομικών της Τουρκίας και γαμπρός του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ανακοίνωσε στις 12 Μαΐου ότι η χώρα του θα στείλει σύντομα ένα πλωτό γεωτρύπανο για την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου, σε μια περιοχή που θεωρείται ότι ανήκει στην Κύπρο, δίνοντας ουσιαστικά το έναυσμα για μια «έκρηξη» στις θαλάσσιες και εδαφικές διαμάχες στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η περιοδική κατάσταση των εντάσεων με την Ελλάδα και την Κύπρο ήταν πάντα μέρος της στρατηγικής της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.
Αυτή τη φορά όμως τα πράγματα είναι πολύ πιο επικίνδυνα, επειδή υπάρχουν ενδείξεις ότι η Τουρκία είναι έτοιμη να κλιμακώσει την αντιπαράθεσή της πέρα ​​από την απλή εθνικιστική της ρητορική.
Η ανακοίνωση του Αλμπαϊράκ, ήρθε μια μέρα πριν ξεκινήσει η τουρκική ναυτική άσκηση Θαλασσόλυκος, η μεγαλύτερη ετήσια ναυτική άσκηση στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Στη συνέχεια, στις 15 Μαΐου, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μ. Τσαβούσογλου επανέλαβε την πρόθεση της χώρας να παραλάβει το ρωσικό σύστημα πυραύλων S-400 από τη Ρωσία, ενώ σε όλη αυτή την περίοδο, τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη παραβιάζουν τον ελληνικό εναέριο χώρο σχεδόν καθημερινά.
Η αγορά των πυραύλων S-400 αποτελεί πηγή έντασης από μόνη της. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ πιστεύουν ότι το σύστημα πυραύλων, μόλις συνδεθεί με το ραντάρ της Τουρκίας, θα δώσει στα ρωσικά συστήματα πρόσβαση σε ευαίσθητα δεδομένα, διευκολύνοντας για παράδειγμα, τη Μόσχα να ανιχνεύσει το ίχνος των αεροσκαφών F-35 που η Τουρκία θέλει να προμηθευτεί.
Η Τουρκία ισχυρίζεται ότι αυτές οι ανησυχίες είναι υπερβολικές, αλλά αυτό δεν έχει σταματήσει την Ουάσινγκτον από το να εκτοξεύει απειλές κατά της  Άγκυρας, με προεξάρχουσα αυτή της  διακοπής του προγράμματος F-35 αλλά και περαιτέρω κυρώσεις.
Όλα αυτά πάλι θα μπορούσαν να θεωρηθούν απλά ως μέρος της γενικά προβληματικής σχέσης μεταξύ Τουρκίας και Δύσης, μετά από τα γεγονότα των διαδηλώσεων του Gezi Park και την κλιμάκωση του πολέμου στη Συρία, όταν ο Ερντογάν άρχισε να εδραιώνει την εξουσία του στην χώρα, σχεδόν πριν από έξι χρόνια.
Αλλά οι πρόσφατες τοπικές εκλογές στην Κωνσταντινούπολη – στις οποίες ο Ερντογάν έχασε την πόλη σύμβολο της εξουσίας του- έχουν σαφώς τρομάξει τον κάποτε αλύγιστο Σουλτάνο, προκαλώντας τον να κάνει σπασμωδικές κινήσεις.
Αυτό φαίνεται πιθανό να ενισχυθεί, αφού τα κόμματα της αντιπολίτευσης απέσυραν τους υποψηφίους τους και δίνουν την πλήρη υποστήριξή τους στον Ekrem Imamoglu του Λαϊκού Κόμματος, ο οποίος ήταν ο νικητής του πρώτου γύρου.
Αυτό έρχεται εν μέσω μιας οικονομίας που ευρίσκεται σε ελεύθερη πτώση, όπως αντικατοπτρίζεται και στην τιμή της τουρκικής λίρας, προκαλώντας μεγάλες γκρίνιες για τον Ερντογάν μέσα στο ίδιο το κόμμα του.
Η «παγωμένη» υποδοχή που εισέπραξε  ο Τούρκος πρόεδρος όταν επισκέφτηκε την κατεχόμενη Κύπρο το περασμένο έτος, δεν βοήθησε την στάση του εντός χώρας.
Πρόκειται για εξελίξεις για τις οποίες ο Ερντογάν δεν ήταν προφανώς έτοιμος. Οι Τούρκοι φαίνεται ότι μπορεί τελικά να επωφεληθούν από την απότομη αποδυνάμωση του αυταρχικού προέδρου τους.
Αλλά όσον αφορά τη διεθνή πολιτική, τα αποτελέσματα είναι πολύ διφορούμενα. Η ιστορία αποδεικνύει ότι οι ηγέτες που χάνουν τη δύναμή τους και την εξουσία τους, έχουν κίνητρα να οργανώσουν μια «παράσταση δύναμης», για να ενώσουν την λαϊκή βάση τους πίσω από μια επικείμενη ξένη απειλή.
Ο Ερντογάν έχει κάθε λόγο να δημιουργήσει εχθροπραξίες με τον παραδοσιακό αντίπαλο της Τουρκίας, την Ελλάδα και τον σύμμαχο της την Κύπρο, για να αποσπάσει τον λαό του από τα μεγάλα προβλήματα του εντός χώρας.
Αυτό όμως δεν θα βγάλει όμως πουθενά. Η Τουρκία δεν θα επιτρέψει ποτέ στην Κύπρο να επωφεληθεί από τα αποθέματα φυσικού αερίου στα ύδατα της, χωρίς κάποια πολεμική αντιπαράθεση.
Με αυτή την έννοια, η στρατηγική της Τουρκίας στο Αιγαίο είναι συνεπής εδώ και πολλές δεκαετίες: ασκεί πίεση, θέτει απαιτήσεις, σχεδιάζει μια κρίση και στη συνέχεια φέρνει την άλλη πλευρά στο τραπέζι με τους δικούς της  όρους.
Αυτό είναι ακριβώς  που προσπαθεί να κάνει στην Κύπρο αυτή τη στιγμή. «Αυτό που αναπτύσσεται μπροστά στα μάτια μας είναι μια συστηματική στρατηγική που έχει σχεδιαστεί από την Τουρκία, για να θέσει υπό αμφισβήτηση το status quo στις περιοχές του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου», έγραψε ο Αλέξης Παπαχελάς, ένας από τους πιο έμπειρους δημοσιογράφους στην Ελλάδα. Όλα τα στοιχεία καταδεικνύουν την κορύφωση των εντάσεων το φθινόπωρο.
Είναι δύσκολο να πούμε ποια θα  είναι τα όρια της τρέχουσας αντιπαράθεσης. Οι σημερινές συνθήκες δημιουργούν ένα επικίνδυνο μίγμα.
Ο Ερντογάν αποσύρει σταθερά την Τουρκία από τα δυτικά θεσμικά όργανα που ανήκει, (ΝΑΤΟ), και εκείνα που κάποτε φιλοδοξούσε να αποτελέσει μέρος της, (Ευρωπαϊκή Ένωση), και την φέρνει πιο κοντά στη Ρωσία, καθώς προσπαθεί να παρουσιαστεί ως περιφερειακός ηγέτης στη Μέση Ανατολή.
Εν τω μεταξύ, Κύπρος και Ελλάδα είναι και οι δύο μέλη της ΕΕ. Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα έχει πλησιάσει πολύ κοντά τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ σε σχέση με τις προηγούμενες τέσσερις δεκαετίες.
Η Ελλάδα έχει προωθήσει ισχυρότερους δεσμούς με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, εταίρους της Κύπρου, στις επιχειρήσεις φυσικού αερίου.
Η Ευρώπη επίσης, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην αποτροπή μιας σύγκρουσης. Η επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, Federica Mogherini, εξέφρασε την «μεγάλη ανησυχία» της για τα σχέδια της Τουρκίας.
«Καλούμε την Τουρκία να επιδείξει αυτοσυγκράτηση, να σέβεται τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου στην αποκλειστική οικονομική της ζώνη και ζητούμε να απέχει από οποιαδήποτε παράνομη δράση στην οποία η ΕΕ θα ανταποκριθεί κατάλληλα, με πλήρη αλληλεγγύη προς την Κύπρο», δήλωσε η ίδια την περασμένη εβδομάδα.
Τον Ιανουάριο, ο Γάλλος Πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν είπε ότι η Γαλλία υποστηρίζει το δικαίωμα της Κύπρου σε εξορύξεις  φυσικού αερίου από την ΑΟΖ της, παρά τις αντιρρήσεις της Τουρκίας, με γαλλοκυπριακή στρατιωτική συμφωνία να κλειδώνει το τελευταίο διάστημα.
Ωστόσο, η τρέχουσα προσέγγιση της ΕΕ για την προστασία των συνόρων της είναι απίθανο να είναι αρκετή για να αποτρέψει τον Ερντογάν.
Υπάρχουν ευρύτερα γεωπολιτικά συμφέροντα για την Ευρώπη. Σε περίπτωση κλιμάκωσης, συμπεριλαμβανομένης οποιασδήποτε στρατιωτικής σύγκρουσης, η ανησυχία των συμμάχων της Κύπρου και της Ελλάδας θα ακυρώσουν τις επιλογές που έκαναν τα δύο μέλη της ΕΕ, για την ενίσχυση των σχέσεών τους με τη Δύση και αυτό θα δημιουργούσε περαιτέρω αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα του ΝΑΤΟ», καταλήγει το ινστιτούτο.
Δεν γνωρίζουμε ποιες ακριβώς αποφάσεις έχουν λάβει σε περίπτωση κρίσης, κυρίως οι ΗΠΑ και μετά η ΕΕ, αλλά το σίγουρο είναι ότι στα πρώτα στάδια μιας πιθανής ελληνο-τουρκικής διένεξης θα είμαστε μόνοι μας.
Στην συνέχεια και εφόσον επιδείξουμε πυγμή και νίκες, οι σύμμαχοι μας ενδεχομένως να γίνουν «πολύ πιο ζεστοί» και να μας βοηθήσουν πραγματικά.
Μέχρι τότε όμως οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις θα πρέπει να σηκώσουν όλο το βάρος μιας αντιπαράθεσης με τον σουλτάνο Ερντογάν.