Υπάρχει λόγος σοβαρός

 

Καλημέρα, φίλες αναγνώστριες και φίλοι αναγνώστες   Ο Χρήστος Στασινόπουλος οικουρεί καθώς τον επισκέφτηκαν μικρόβια κι έτσι προσγειώθηκα εκών άκων σήμερα στην πρωινή ενημέρωσή σας.  Θα ήταν μια καλή ευκαιρία να μιλούσαμε για τα μπουμπούκια που επιλέγει ο Τραμπ για την κυβέρνησή του – σίγουρα δεν θα μείνει τίποτα όρθιο. Θα ήταν καλή ευκαιρία να τα πούμε για την Ουκρανία που επιτέθηκε στη Ρωσία με πυραύλους μέσου βεληνεκούς – καλά έκανε, επειδή αμύνεται, αλλά γιατί άραγε μέχρι τώρα δεν της το επέτρεπαν;  Θα ήταν καλή ευκαιρία να μιλήσουμε για τον Μιλέι που φτωχοποίησε την Αργεντινή με κόλπα Μεσσία ή για τα παιχνίδια εξουσίας Ούρσουλας – Βέμπερ στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Να μιλήσουμε για τα κομματιασμένα και πεινασμένα παιδιά στη Γάζα ή για την ανθρωπιστική βοήθεια που όλως τυχαίως λεηλατείται σε περιοχές που ελέγχονται από ισραηλινούς για να περνούν ζωή και κότα οι μαυραγορίτες – έχουμε εμπειρία από την Κατοχή· τόσες οικογένειες δωσίλογων έγιναν οι αφέντες του τόπου. Σίγουρα θα λέγαμε για την επιτυχία να βρουν αποτύπωμα σε εξαϋλωμένο τοπίο επειδή θέλουν να φορτώσουν στον Νίκο Ρωμανό τα βάρη της αλλαγής ατζέντας από τις κυβερνητικές αποτυχίες. Ίσως να παίζαμε την κολοκυθιά για το πού είναι ο Σαμαράς, σε ποιο κόμμα θα βρει στέγη, ποιοι θα τον ακολουθήσουν, αν είναι ήρωας ο Κυριάκος που τον διέγραψε, τι θα πει ο Καραμανλής αύριο στην Πάτρα και γιατί του έριξαν προειδοποιητικά πυρά για τους χειρισμούς του επί Μαξίμου και Ραφήνας. Θα περιμένατε να μιλήσουμε για την κόντρα των πρώην και νυν ΣυΡιζΑ. Οι μεν ανακοινώνουν κόμμα με ονοματεπώνυμο και προετοιμάζουν κοινοβουλευτική ομάδα, οι δε έκαναν το πολιτισμένο debate τους.  Όλα αυτά και πολλά άλλα περιμένετε στην πρωινή ενημέρωσή σας για να συμφωνήσετε ή να διαφωνήσετε όπως κάνετε εδώ και καιρό από το hellodocumento@gmail.com. Μας προτιμάτε επειδή σας αρέσει ο τρόπος που το Documento αναδεικνύει θέματα τα οποία ερευνά σε βάθος, φιλοξενεί όλες τις απόψεις, προβάλλει κοινωνικά θέματα που δεν τολμούν να αναδείξουν τα συστημικά μέσα ενημέρωσης. Το Documento έχει κερδίσει το κοινό του επειδή προσφέρει ενημέρωση χωρίς μασκαρέματα. Χθες κλείσαμε τα οκτώ χρόνια σε αυτή τη μοναδική γωνία ενημέρωσης και έρευνας. Επειδή ενοχλεί, το Documento δέχεται ολομέτωπη επίθεση από εκείνους που η έρευνά μας έχει αποκαλύψει τις βρωμιές τους. Μετά την εκστρατεία συκοφάντησης και δολοφονίας χαρακτήρα των εργαζομένων της εφημερίδας, μετά τον ξαφνικό και άγαρμπο αποκλεισμό από τη διαφήμιση εκβιάζοντας επιχειρηματίες, μετά τη λίστα Πέτσα, μετά τη λογοκρισία στις συνεντεύξεις του πρωθυπουργού, μετά τις απανωτές αγωγές εκφοβισμού που δεν έπεσαν στο καλάθι των αχρήστων, μετά την «έκρηξη» του Κυριάκου Μητσοτάκη από το βήμα της Βουλής που οδήγησε στην ανάκριση και στην απαλλαγή του Κώστα Βαξεβάνη με βούλευμα του ανώτατου δικαστικού συμβουλίου, ύστερα από όλα αυτά άρχισαν οι ξαφνικοί έλεγχοι από την εφορία του Πιτσιλή. Διατεταγμένη υπηρεσία, όπως θα διαβάσατε. Αποφεύγω να γράψω όλα όσα μάθατε χθες από την ιστοσελίδα μας. Θα μιλήσω για τους εργαζόμενους στο Documento. Απαξιώνεται η σπουδαία δουλειά τους. Συκοφαντούν τον χαρακτήρα τους. Δεν είμαστε τέρατα, εργαζόμενοι είμαστε, με ανάγκες, προσωπικότητα και επιλογές. Άλλη μια φορά επιχειρείται να μας αφήσουν χωρίς δουλειά, κι αν διαμαρτυρηθούμε θα μας πουν να μη δουλεύαμε στου Βαξεβάνη – λες κι αν δουλεύαμε σε κάποιου εφοπλιστή που έχει πιστολιάσει εργαζόμενους και αναγνώστες θα ήταν καλύτερα. Θέλουν να μη μιλάμε. Να γίνουμε τα «καλά παιδιά». Αλήθεια, αν λέγαμε τα ίδια με τα υπόλοιπα μέσα ενημέρωσης, θα μας προτιμούσατε; Γιατί η επίθεση αυτή πλήττει και την ελευθεροτυπία. Θα μαθαίνατε για τη λίστα Λαγκάρντ, για τις υποκλοπές, για το μπάζωμα των ευρημάτων στο έγκλημα των Τεμπών, για το σκάνδαλο Novartis, για το αμαρτωλό ΚΕΕΛΠΝΟ, για τις offshore και για τα τρύπια πόθεν έσχες πολιτικών, για τους βουλευτές-κοράκια των funds και τα χρυσοδάκτυλα «γαλάζια» στελέχη, για τις απευθείας αναθέσεις, για τις επεμβάσεις στη δικαιοσύνη; Και τόσα άλλα. Θα τα μαθαίνατε; Σίγουρα θα έβγαιναν στη φόρα; Επιφανειακή ή σε βάθος η έρευνα; Υπάρχουν συνάδελφοι που αποκαλύπτουν βρώμικες υποθέσεις, αλίμονο, αλλά ποιος έχει φτάσει τις επιτυχίες του Documento; Υπάρχει λόγος που μας διαβάζετε. Υπάρχει λόγος που πρέπει να κρατήσουμε τη δουλειά μας ζωντανή. Υπάρχει λόγος να υπάρχουμε σε αυτό το βορβορώδες πολιτικό σκηνικό. Καλή συνέχεια Θανάσης ΥΓ.: Αφού σας μεταφέρω τη θλιβερή είδηση του θανάτου του Μανούσου Μανουσάκη, σας παραθέτω αυτούσια την παρατήρηση που μας έγραψε ο αναγνώστης Ν.Ρ.: «Καλημέρα. Από τη φωτογραφία που έχεις στο άρθρο σου φαίνεται κατά τη διάρκεια της Χούντας να ήσουν μικρός… τι καταλάβαινες τότε... σ’ τα είπανε ή τα διάβασες! Θα σχολιάσω τα οικονομικά σκάνδαλα που αναφέρθηκες… Ζορίστικες αλλά βρήκες 3 μόνο γιατί δεν υπήρχαν άλλα (για το Σύριζα ούτε ένα!!) ...και αυτά ήταν στο τέλος της 7ετίας (κρέατα, Πάππας, Λίτον) όταν λόγω Ιωαννίδη ήταν σε αποδόμηση... Όσον αφορά το οικονομικό μέγεθος, κατά τη διάρκεια της δημοκρατίας της ΝΔ και Πασοκ αντιστοιχούν με ένα, είναι σκάνδαλο ενός εφοριακού ή ενός Ικατζή και μόνον ..ούτε καν δημάρχου που όλα μαζί είναι εκατοντάδες… Καλό θα ήταν να μην τους λες λαμόγια ή τους βρίζεις γιατί τι ανάλογο θα πεις για τους σημερινούς;... Θα έλεγα ότι είχαν μηδενική πολιτική σκέψη και δεν σκέφτηκαν να προσλάβουν κάποιο Greenberg της εποχής. Εξάλλου εάν δεν είχαν καταλάβει την εξουσία μπορεί να μην είχε γίνει η βρωμερή απόβαση των Τούρκων. Τι θέλω να πω… είναι λάθος να γίνεται σύγκριση με το σήμερα... γιατί σήμερα έχουμε (στην ουσία) ελευθερία, δικαιοσύνη, αξιοκρατία και δημοκρατία 10 φορές λιγότερο από την εποχή της Χούντας... Όσο για τη λεηλασία του δημόσιου χρήματος αλλά και των πολιτών 1.000 φορές περισσότερο. Μπορώ και ομιλώ γιατί όταν ήλθε η Χούντα ήμουν 23 χρονών δηλ., τους έχω ζήσει όλους μετά τη Χούντα μέχρι σήμερα… και διάβαζα πάντα 1-2 εφημερίδες...». Επί του προσωπικού: Η ηλικία ποτέ δεν έπαιξε ρόλο για να νιώσει κανείς τι είχε συμβεί στη χούντα, καθώς τα σκάνδαλα ήταν πολλά και παρέθεσα ενδεικτικά (και δεν ήταν στο τέλος, ο Πάππας, π.χ., έπαιζε από την εποχή του Παπανδρέου) ενώ οι καταγγελίες για «μικρές» ατασθαλίες ήταν πολύ περισσότερες. Επειδή έχω εκπονήσει ιδιαίτερα απαιτητική εργασία και έχω βουτήξει σε αρχεία, εφημερίδες και βιβλία, η δικτατορία των ανίκανων να κυβερνήσουν κάτι πέρα από στρατόπεδο στρατιωτικών ήταν ό,τι χειρότερο για τη χώρα που βάδιζε προς τον εκσυγχρονισμό της. Και ήταν λαμόγια, το έλεγαν οι ίδιοι οι μικροί αξιωματικοί όταν έβλεπαν τη λουσάτη ζωή με τις βίλες και τις Μερτσέντες με σοφέρ, αλλά το είδωλό τους, ο Ιωαννίδης, ήταν μεγαλύτερο αφού πούλησε τη μισή Κύπρο. Τώρα πώς τους θαυμάζουν οι νοσταλγοί τους;..