Αν
αζητώντας λύσεις για την αντιμετώπιση της έλευσης μαχητικών stealth στο οπλοστάσιο της τουρκικής Αεροπορίας, είτε F-35, είτε Su-57, σε σύντομο σχετικά χρονικό διάστημα και σίγουρα συντομότερο από την απόκτηση αντίστοιχων ελληνικών μαχητικών από την ΠΑ, αλλά και την αναβάθμιση του ελληνικού δικτύου αεράμυνας για την αντιμετώπισή τους, η Πολεμική Αεροπορία αναζητεί «πατέντες» χαμηλού κόστους και υψηλής αποτελεσματικότητας.
αζητώντας λύσεις για την αντιμετώπιση της έλευσης μαχητικών stealth στο οπλοστάσιο της τουρκικής Αεροπορίας, είτε F-35, είτε Su-57, σε σύντομο σχετικά χρονικό διάστημα και σίγουρα συντομότερο από την απόκτηση αντίστοιχων ελληνικών μαχητικών από την ΠΑ, αλλά και την αναβάθμιση του ελληνικού δικτύου αεράμυνας για την αντιμετώπισή τους, η Πολεμική Αεροπορία αναζητεί «πατέντες» χαμηλού κόστους και υψηλής αποτελεσματικότητας.
Αλλωστε προ των πυλών είναι και το τουρκικό, εγχώριας κατασκευής, μαχητικό του προγράμματος TF-X.
Γνωρίζοντας οι επιτελείς ότι με τα υπάρχοντας δεδομένα, ούτε ραντάρ μπορούν να τα ανιχνεύσουν εγκαίρως, ούτε να αποτραπεί το «first shoot», αυτό στο οποίο πλέον επικεντρώνουν την προσοχή τους είναι να σπάσουν το «first kill».
Ο ένας τρόπος είναι ο παθητικός: Ανίχνευση, μέσω των συστημάτων αυτοπροστασίας ASPIS-2 των F-16 και ICMS-2000 Mk2 των Μirage 2000-5 Mk2, της εκτόξευσης των AIM-120 ή των ρωσικών R-37, αν τελικά πραγματοποιηθεί η προμήθεια των Su-57.
Πιθανότητες επιβίωσης του ελληνικού μαχητικού μέσω απαγκίστρωσης από την kill zone, λιγότερες από 10%
Ο άλλος τρόπος είναι να αποκτηθούν δυνατότητες καταστροφής από τα μαχητικά της ΠΑ των βλημάτων που θα εκτοξευθούν από τα stealth αεροσκάφη, κατά το πρότυπο της καταστροφής των βλημάτων αέρος-εδάφους που πλέον θεωρείται αυτονόητη δυνατότητα για τα σύγχρονα αντιαεροπορικά συστήματα.
Το ερώτημα είναι το «Πώς;».
Κάποιες εταιρείες έχουν τέτοια όπλα υπό ανάπτυξη, αλλά από το «υπό ανάπτυξη» μέχρι την παραγωγή και την ένταξη σε επιχειρησιακή ετοιμότητα μπορεί να μεσολαβήσει μέχρι και μία δεκαετία.
Και ξαφνικά, γνωρίζοντας το ελληνικό πρόβλημα, αλλά εν εκτάσει το πρόγραμμα και άλλων χωρών που πρέπει να αντιμετωπίσουν μαχητικά stealth με συμβατικά μαχητικά, η γερμανική DIEHL δοκίμασε ένα υπάρχον σχέδιο, στο οποίο έτσι ή αλλιώς είχε ενσωματωθεί η αντιπυραυλική δυνατότητα.
Το βλήμα IRIS-T.
Είναι σημαντικό ότι η Ελλάδα συμμετείχε στο αρχικό πρόγραμμα του πυραύλου με μερίδιο 13% και την παραγωγή απαρτίων του από τρεις ελληνικές εταιρείες, τις ΕΑΒ, ΕΑΣ και INTRACOM Defense Electronics και η Πολεμική Αεροπορία έχει προβεί στην προμήθεια 350 πυραύλων IRIS-T, με τους οποίους εξοπλίζονται τα F-16 Block 52+ και F-16 Block 52+ Advanced και δίνουν σημαντικό πλεονέκτημα στην ΠΑ αφού θεωρούνται ανώτερα όπλα από τις διάφορες εκδόσεις των τουρκικών πυραύλων αέρος-αέρος μικρού βεληνεκούς ΑΙΜ-9.
Η πρόταση έγινε στις 26 Μαρτίου 2019 πραγματοποιήθηκε στο ΓΕΑ συνάντηση υψηλόβαθμων εκπροσώπων της εταιρείας Diehl Defence, με αρμόδιους επιτελείς της ΓΔΑΕΕ και της Πολεμικής Αεροπορίας.
Το αντικείμενο: Η απόκτηση δυνατότητες κατάρριψης των τουρκικών πυραύλων αέρος-αέρος από τα ελληνικά μαχητικά πριν αυτοί τα πλήξουν!
Το αναβαθμισμένο IRIS-T MLU που δοκίμασαν πάνω στην βάση του επίγειου SHORADS, είναι η βάση για να αποκτήσουν τα ελληνικά βλήματα αντιπυραυλικές δυνατότητες.
Με την αναβάθμισή τους θα προσφέρουν ικανότητα αυτοπροστασίας (self-protection) στο μαχητικό που το φέρει, υπό την έννοια ότι ο αισθητήρας του θα μπορεί να εγκλωβίζει και να καταστρέφει επερχόμενες απειλές από πυραύλους αέρος – αέρος BVR, όπως ο ΑΜRAAM, αλλά και ο ΑΙΜ-9Χ.
Αλλάζουν την κεφαλή αναζήτησης και τον επεξεργαστή του όπλου, επιτρέποντάς του ταχύτερη επεξεργασία των δεδομένων και ακριβέστερη στόχευση.
Στην συζήτηση συμφωνήθηκε ότι η μοναδική περίπτωση επιβίωσης των μελλοντικών F-16V έναντι stealth μαχητικών, είναι να έχουν την δυνατότητα να καταρρίψουν τα βλήματα μεσαίας ακτίνας δράσης που θα εκτοξεύσουν αυτά.
Το κόστος αναβάθμισης σχετικά χαμηλό. Αλλωστε μέσω συμπαραγωγής τα κέρδη θα είναι μεγαλύτερα από τις εν συνεχεία παγκόσμιες πωλήσεις του IRIS-T MLU.
Το ότι η ελληνική συμμετοχή στο IRIS-T απαίτησε δαπάνη της τάξεως των 90-100 εκατ. ευρώ αλλά απέφερε στις ελληνικές εταιρείες συμβάσεις ύψους 120 εκατ. ευρώ, προφανώς και δεν λέει τίποτα στον τυπικό “λογιστάκο – χαρτογιακά”.
Το πολυεθνικό πρόγραμμα θα εκκινήσει μέχρι το τέλος του έτους. Τα ελληνικά βλήματα θα εκσυγχρονιστούν εντός 2 ετών, αλλά ήδη το πρώτο εξάμηνο από την έναρξη του προγράμματος θα έχουν παραδοθεί 50 τέτοια βλήματα στην ΠΑ. Απομένει η έγκριση του κονδυλίου από το υπουργείο Οικονομικών.
Θεωρούμε ότι είναι αυτονόητο, αν όχι από τη νυν ηγεσία, τουλάχιστον από την επόμενη της επόμενης κυβέρνησης. Γράφει: Πέτρος Αναστασίου pro news
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου