Η τελευταία νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης Μητσοτάκη στον δρόμο προς τις εκλογές υπήρξε η τελική ρύθμιση για τον αποκλεισμό του κόμματος Κασιδιάρη. Προκειμένου να ξεπεράσουν το πρόβλημα ότι αυτή η ρύθμιση υπήρξε η τρίτη κατά σειρά τροπολογία για το ίδιο ζήτημα ο πρωθυπουργός και οι στενοί του συνεργάτες έστρεψαν τα πυρά τους εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά του Αλέξη Τσίπρα, κατηγορώντας τον ότι «κλείνει το μάτι στους ναζί». Βέβαια ο πρωθυπουργός απέφυγε να παραστεί στη συζήτηση στη Βουλή, αφήνοντας τον υπουργό Εσωτερικών Μάκη Βορίδη να λάβει τη σκυτάλη, κατηγορώντας τον Αλέξη Τσίπρα με παραπλήσια επιχειρήματα.
Ο πυρήνας της επιχειρηματολογίας του μεγάρου Μαξίμου στηρίζεται σε μια απολύτως διαστρεβλωμένη περιγραφή των θέσεων των κομμάτων -κυρίως της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ- απέναντι στη Χρυσή Αυγή μέχρι τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Στους ισχυρισμούς αυτούς απάντησε τεκμηριωμένα στη Βουλή ο Νίκος Βούτσης. Και στην υπόγεια σύνδεση μέσω Μπαλτάκου μεταξύ Χρυσής Αυγής και μεγάρου Μαξίμου επί Σαμαρά αναφερθήκαμε προχθές. Αλλά μένει το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι τις διώξεις ξεκίνησε μια κυβέρνηση της Ν.Δ. (το 2013) και δέκα χρόνια αργότερα μια άλλη κυβέρνηση της Ν.Δ. τις ολοκληρώνει. Ποια είναι η αλήθεια για το ζήτημα αυτό; Ο κ. Βορίδης ισχυρίστηκε προχθές ότι ήταν δική του η ιδέα να ασκηθεί δίωξη εις βάρος της Χρυσής Αυγής με την κατηγορία της συγκρότησης εγκληματικής οργάνωσης. «Εγώ ήμουν που το σκέφτηκα έτσι, εγώ ήμουν αυτός που το εισηγήθηκε», ήταν η απάντησή του στον κ. Βούτση. Από πρώτη ματιά έχει δίκιο. Γιατί κατά τη συνεδρίαση της Βουλής την επομένη της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα έθεσε αυτό το ζήτημα ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. Αλλά ήταν ο μόνος! Η επίσημη θέση της κυβέρνησης εκφράστηκε τότε από τον στενό συνεργάτη του Αντώνη Σαμαρά, Χρύσανθο Λαζαρίδη, και ήταν η επανάληψη της θεωρίας των δύο άκρων. Οσο για τους αρμόδιους υπουργούς, ο μεν υπουργός Δικαιοσύνης Χαράλαμπος Αθανασίου δεν φαινόταν να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για το ζήτημα, ενώ ο υπουργός Δημόσιας Τάξης είχε ήδη ανακοινώσει ότι χρειάζεται νομοθετική πρωτοβουλία για να αντιμετωπιστεί αυτού του είδους η εγκληματική δραστηριότητα.
Οσο για την πρόταση Βορίδη, την οποία δεν φάνηκε να συμμερίζεται η κυβέρνηση και ο πρόεδρός του, προκάλεσε μια ειρωνική απάντηση του χρυσαυγίτη Χρήστου Παππά, ο οποίος θύμισε το κοινό πολιτικό παρελθόν τους: «Το 1984, σε μία συνεστίαση εθνικιστών νέων επιστημόνων στο Κάραβελ, ήμουν με τον κ. Μιχαλολιάκο, τον αρχηγό της Χρυσής Αυγής, σε ένα τραπέζι και ήρθατε εσείς λοιπόν, κοντοκουρεμένος τότε, με ημιστρατιωτική ενδυμασία και αρχίσατε να μιλάτε ενθουσιωδώς με τον κ. Μιχαλολιάκο. Μόλις φύγατε, λέω στον κ. Μιχαλολιάκο: “Ποιος είναι αυτός ο…;” και μου λέει “Οχι, ρε συ, είναι καλό παιδί. Ξέρεις, είναι αυτός πάνω, στα βόρεια προάστια, που έχει τους Ελεύθερους Μαθητές”».
Τα δημοσιεύματα της «Εφ.Συν.»
Ο κ. Βορίδης, βέβαια, δεν ανακάλυψε μόνος του την ιδέα ότι η Χρυσή Αυγή θα έπρεπε να ελεγχθεί από τη Δικαιοσύνη ως «εγκληματική οργάνωση». Η αλήθεια είναι ότι το ζήτημα αυτό είχε τεθεί από τον Νίκο Αλιβιζάτο πολλούς μήνες πριν από τη δολοφονία του Παύλου. Η «Εφ.Συν.» είχε συμμεριστεί τη θέση του και είχε ξεκινήσει σχετική καμπάνια από την πρώτη μέρα που κυκλοφόρησε (5.11.2012), δημοσιεύοντας σχετικό άρθρο του συνταγματολόγου, με τίτλο «Ως κοινοί εγκληματίες». Αν είχε γίνει δεκτή η πρότασή μας από τότε, ίσως δεν θα είχε χυθεί τόσο αίμα στα πεζοδρόμια της Αθήνας από τα Τάγματα Εφόδου των Μιχαλολιάκου-Λαγού-Κασιδιάρη και θα ζούσαν ο Παύλος και ο Σαχζάτ. Αλλά και αμέσως μετά τη δολοφονία του Παύλου, η «Εφ.Συν.» ήταν εκείνη που αντέδρασε στη θέση της κυβέρνησης Σαμαρά ότι χρειάζεται κάποια νέα νομοθετική ρύθμιση.
Η «Εφ.Συν.» είχε ξεκινήσει καμπάνια από την πρώτη μέρα που κυκλοφόρησε (5.11.2012), δημοσιεύοντας σχετικό άρθρο του συνταγματολόγου Ν. Αλιβιζάτου.
Με τίτλο «Νόμος υπάρχει, κ. Δένδια» επισημαίναμε στις 19.9.2013 ότι δεν υπάρχει χρόνος για νομοθετικές αλλαγές, ούτε χρειάζεται κάτι τέτοιο, εφόσον μπορεί να εφαρμοστεί ο ισχύων νόμος: «Δεν χρειάζεται καμιά νέα νομοθεσία. Εχουν εξιχνιαστεί ήδη σειρά κακουργηματικών πράξεων των στελεχών της οργάνωσης, και πολλές υποθέσεις έχουν τελεσιδικήσει μέχρι και το ανώτατο δικαστήριο, ενώ άλλες διώξεις δεν έχουν φτάσει ακόμα στο ακροατήριο. Ολες αυτές οι δικογραφίες δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για τον χαρακτήρα της οργάνωσης, την αυστηρά ιεραρχική (στρατιωτική) δομή της και την ευθύνη της ηγεσίας για τη δράση της “Φάλαγγας”, δηλαδή των χρυσαυγίτικων Ταγμάτων Εφόδου. Αν μέχρι σήμερα δεν έχουν εφαρμοστεί εναντίον της οι διατάξεις του Ποινικού Κώδικα, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν. Μόνο που μέχρι σήμερα κανείς δεν αποφάσισε να θέσει αυτές τις διατάξεις σε εφαρμογή. Είναι καιρός».
Επίσης με τίτλο «Νόμος υπάρχει, κ. Δένδια» επισημαίναμε στις 19.9.2013 ότι δεν υπάρχει χρόνος για νομοθετικές αλλαγές, ούτε χρειάζεται κάτι τέτοιο, εφόσον μπορεί να εφαρμοστεί ο ισχύων νόμος
Τη θέση μας αυτή υιοθέτησε -προς τιμήν του- ο κ. Δένδιας και προχώρησε την ίδια μέρα στη συγκέντρωση τριάντα δύο δικογραφιών που αναφέρονταν στη δράση της οργάνωσης, τις οποίες διαβίβασε στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ευτέρπη Κουτζαμάνη. Με δική της παραγγελία ανατέθηκε προκαταρκτική εξέταση στον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Χαράλαμπο Βουρλιώτη και το πόρισμα αυτής της εξέτασης άρχισε να ξετυλίγει το κουβάρι της πολύχρονης εγκληματικής δράσης των ναζιστών. Κακά τα ψέματα. Αν δεν είχε ξεσηκωθεί εκείνη τη μέρα ένα αυθόρμητο αντιφασιστικό ποτάμι σ’ όλη τη χώρα, η συντεταγμένη πολιτεία θα συνέχιζε να κλείνει τα μάτια. Μόνο τότε διερράγη ο δεσμός του λεγόμενου «βαθέος κράτους» με τη ναζιστική οργάνωση, που εκφραζόταν από τον Παναγιώτη Μπαλτάκο, γραμματέα της κυβέρνησης και έως τότε στενό συνεργάτη του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. Μπορεί να θέλει να τα ξεχάσει σήμερα ο διάδοχός του στην αρχηγία της Ν.Δ., αλλά όλα τα σχετικά ντοκουμέντα είναι προσβάσιμα ακόμα και στο διαδίκτυο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου