Tεμαχίζουμε» κρίσιμες υποδομές όποτε χρειαστεί – Ηχηρή προειδοποίηση στην Άγκυρα από τις ΕΔ
Δημοσίευση: 4 Φεβρουαρίου 2019, 1:28 μμ
| Ανανέωση: Φεβρουάριος 4, 2019 στις 1:34 μμ
Είναι γεγονός πλέον ότι ο ελληνικός στρατός παίρνει σοβαρά
αποτρεπτικά μέτρα, ενόψει δύο σημαντικών γεγονότων από τουρκικής πλευράς
στην περιοχή του Αιγαίου και την κυπριακής ΑΟΖ το επόμενο διάστημα.
Α. Άσκηση με την επωνυμία «Γαλάζια Πατρίδα» (Mavi Vatan),
σχεδιάζει η Άγκυρα για την περίοδο ανάμεσα στις 27 Φεβρουαρίου έως τις 3
Μαρτίου, σε περιοχές που περιλαμβάνουν τμήματα του Αιγαίου και της
Ανατολικής Μεσογείου.
Με τον όρο «γαλάζια πατρίδα», η Τουρκία εξηγεί την σημασία που δίνει στις ναυτικές της δυνάμεις, σαν μοχλό διεκδίκησης κερδών στην εξωτερική πολιτική.
Με λίγα λόγια εννοούν ότι δεν θα αφήσουν κανέναν να κάνει ο,τιδήποτε στη θάλασσα χωρίς προηγουμένως να ερωτηθεί και να συμφωνήσει η Άγκυρα.
Β. Το δεύτερο τουρκικό πλωτό γεωτρύπανο πέρασε την δυτική Αφρική και βρίσκεται κοντά στο Γιβραλτάρ. Περίπου στις 20-22 Φεβρουαρίου 2019, αναμένεται ότι θα φτάσει στην «τουρκική ΑΟΖ» αναφέρουν τουρκικά ΜΜΕ.
Η Ελληνική ανωτάτη στρατιωτική διοίκηση λοιπόν απέναντι το
προδιαγραφόμενο τουρκικό σχέδιο πιθανής «καταπάτησης» ελληνικών χωρικών
υδάτων, δημιουργεί ένα ελληνικό «τείχος» από μονάδες επιφανείας με
πυραύλους, υποβρύχια, και πυραυλικά συστήματα σε νησιά όπως τα MLRS, ενώ θα έχει σε ετοιμότητα και τα αεροσκάφη MIRAGE-200-5 με πυραύλους SCALP, για κάθε ενδεχόμενο.
Η μετακίνηση άγνωστου αριθμού πολλαπλών εκτοξευτών MLRS και άλλων κινήσεων αποτελεί ουσιαστικά επιβεβαίωση ότι οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις και η ηγεσία της…αγρυπνούν και αναμένουν.
Με τον όρο «γαλάζια πατρίδα», η Τουρκία εξηγεί την σημασία που δίνει στις ναυτικές της δυνάμεις, σαν μοχλό διεκδίκησης κερδών στην εξωτερική πολιτική.
Με λίγα λόγια εννοούν ότι δεν θα αφήσουν κανέναν να κάνει ο,τιδήποτε στη θάλασσα χωρίς προηγουμένως να ερωτηθεί και να συμφωνήσει η Άγκυρα.
Β. Το δεύτερο τουρκικό πλωτό γεωτρύπανο πέρασε την δυτική Αφρική και βρίσκεται κοντά στο Γιβραλτάρ. Περίπου στις 20-22 Φεβρουαρίου 2019, αναμένεται ότι θα φτάσει στην «τουρκική ΑΟΖ» αναφέρουν τουρκικά ΜΜΕ.
Η μετακίνηση άγνωστου αριθμού πολλαπλών εκτοξευτών MLRS και άλλων κινήσεων αποτελεί ουσιαστικά επιβεβαίωση ότι οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις και η ηγεσία της…αγρυπνούν και αναμένουν.
Επισημαίνεται δε ότι μέχρι τώρα ουδέποτε στο παρελθόν είχαν εμφανιστεί MLRS στη ζώνη ευθύνης της ΑΣΔΕΝ στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και των Δωδεκανήσων, καθώς οι δύο Μοίρες των MLRS (σύνταγμα MLRS) έδρευε στην Ανατολική Μακεδονία και υπαγόταν στο Δ’Σώμα Στρατού.
Είναι αλήθεια , οι Τούρκοι εργάζονται εδώ και μερικά χρόνια πολύ σκληρά με στόχο να ελέγξουν το Αιγαίο καθιστώντας το σε μια θαλάσσια πλήρως ελεγχόμενη περιοχή στα συμφέροντα τους.
Η Τουρκία εγκαθιστά εδώ και καιρό 11 σταθμούς ραντάρ επιφανείας ως μέρος της πρώτης φάσης του Συστήματος Ραντάρ Ακτοφυλακής (SGRS), με στόχο τον πλήρη έλεγχο του Αιγαίου στον τομέα έρευνας και διάσωσης CSAR, ενώ ουσιαστικά αποβλέπει σε κάτι ακόμα χειρότερο.
Την ίδια περίοδο ο Τούρκος αξιωματούχος υπεύθυνος της αμυντικής βιομηχανίας İsmail Demir δήλωσε: «Εργαζόμαστε για την οικοδόμηση του πολυεπίπεδου δικτύου άμυνας μας».
Επίσης έχει σχεδιάσει και υλοποιεί συστηματικά χωρίς καμία απολύτως παρέκκλιση, ανεξάρτητα του ποια πολιτική δύναμη είναι στην εξουσία, μία πολιτική που αποσκοπεί στην διχοτόμηση του ελληνικού Αρχιπελάγους.
Με αυτόν τον τρόπο αποζητά συγκυριαρχία και ακρωτηριασμό της ελληνικής ΑΟΖ πριν αυτή ακόμα ανακηρυχτεί.
Τώρα η Άγκυρα φέρεται να περνά στο επόμενο στάδιο, όπου η υλοποίηση της πολιτικής της δημιουργεί πλέον τετελεσμένα σε πραγματικό επίπεδο.
Μιλάμε για την εγκατάσταση δεκάδων ραντάρ και ηλεκτρο-οπτικών αισθητήρων τα οποία θα παρακολουθούν το Αιγαίο κάθε δευτερόλεπτο.
Όλα αυτά αφορούν το γνωστό πρόγραμμα UZUN UFUK («Μακρινός Ορίζων»), το οποίο στην πράξη διχοτομεί το Αιγαίο.
Ενώ, οι τουρκικοί βαλλιστικοί πύραυλοι BORA-2 η κατασκευή των οποίων ευρίσκεται σε τελικό στάδιο, θα τοποθετούνται υπό μορφή «ασπίδας» σε όλη την έκταση της τουρκικής επικράτειας , αρχής γενομένης από τα μικρασιατικά παράλια και απέναντι από την Κύπρο.
Το περιεχόμενο της σύμβασης με την Roketsan αφορά την κατασκευή 8-10 συστοιχιών και 50+ πυραύλων για λογαριασμό των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων με το κωδικό BORA BF.
Οι πύραυλοι BORA, διαθέτουν έντονη και αποτελεσματική προστασία σε στόχους υψηλής προτεραιότητας, αποτελώντας το νέο στρατηγικό όπλο της Άγκυρας με εμβέλεια 280 χιλιόμετρα.
Ο πύραυλος BORA καλύπτει σύμφωνα με τουρκικό χάρτη διάφορες περιοχές, από την Βουλγαρία τα Στενά και το Αιγαίο μέχρι την Κύπρο την Β.Συρία έως την Αρμενία.
Αυτό το σχέδιο των Τούρκων θα πρέπει να απασχολεί έντονα την όποια ελληνική πολιτική ηγεσία , διότι εφόσον υλοποιηθεί κάποια στιγμή θα έχει την χώρα μας «όμηρο» στο Αιγαίο, ενώ το ίδιο θα συμβεί και με την Κύπρο στην Α.Μεσόγειο.
Σύστημα τακτικών πυραύλων στρατού MGM-140 (ATACMS)
Το Σύστημα Τακτικής Πυραύλων Στρατού MGM-140 / -164 / -168 (ATACMS)
είναι μια σειρά βαλλιστικών πυραύλων επιφανειακών επιφανειών που
λειτουργούν με οχήματα μικρής εμβέλειας, οδικών κινητών, στερεών
προωθητικών, που έχουν δημιουργηθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες .
Το ATACMS σχεδιάστηκε για να αναλάβει τον συμβατικό ρόλο του πυραύλου
MGM-52 Lance, παρέχοντας τακτική υποστήριξη στα στρατεύματα εδάφους.
Ο πυραύλος μοιάζει πολύ με τον προκάτοχό του και συνήθως αναπτύσσεται
από τα οχήματα εκτόξευσης τροποποιημένου συστήματος πυραύλων πολλαπλών
εκτοξεύσεων (MLRS). Το πύραυλο χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια του πολέμου του Περσικού Κόλπου το 1991.
Υπήρχαν συνολικά πέντε προγραμματισμένες παραλλαγές, το πρότυπο μπλοκ
1, το μπλοκ 1Α εκτεταμένης εμβέλειας, η παραλλαγή κατά του σκληρού
στόχου Block 1A, το τερματικό αντι-δεξαμενόπλοιο Block 2 και μια
τερματιζόμενη πυρηνική έκδοση. 1
Κατοχή από: Ηνωμένες Πολιτείες
Κατηγορία: Βαλλιστικός Πύρανος μικρής εμβέλειας (SRBM)
Βάση: Οδική, κινητή, με βάση το όχημα
Μήκος: 3,98 μ
Διάμετρος: 0,61 μ
Βάρος εκκίνησης: 1673 kg (τετραγωνίδιο 1), 1321 kg (τετραγωνίδιο 1Α)
Φορτίο: Ενιαία κεφαλή, 160-560 kg
Κεφάλι: HE, HE κατακερματισμός, 300-950 submunitions
Πρόωση: Μονού σταδίου, στερεό προωθητικό
Εύρος: 165 km (Block 1), 300 km (Block 1A)
Κατάσταση: Λειτουργικό
Στην υπηρεσία: 1986
Τα πυρομαχικά M74 που χρησιμοποιούνται από το μπλοκ 1 είναι όπλα κατά προσωπικού / αντι-υλικού (APAM). Κάθε μία είναι μια σφαιρική μπάλα με διάμετρο 0,06 m και βάρος 0,59 kg. Είναι τυλιγμένα σε τοίχωμα θραυσμάτων βολφραμίου με χαλύβδινο περίβλημα και εμπρησμένα σφαιρίδια. 2 Αυτό επιτρέπει την υψηλή αποτελεσματικότητα της υποβοηθούμενης κατά προσωπικού και εξοπλισμού. Η περιοχή επίδρασης εξαρτάται από το ύψος στο οποίο απελευθερώνονται τα υποαλλητήρια, επιτρέποντας είτε μια μεγάλη περιοχή φωτεινής βλάβης είτε μια μικρή περιοχή βαριάς βλάβης. Τα πυρομαχικά είναι ιδανικά για την καταστροφή του πεζικού και του ελαφρού εξοπλισμού (μέσα επικοινωνίας, εξοπλισμός εκτόξευσης, αεροσκάφη, εγκαταστάσεις υποστήριξης κ.λπ.), αλλά είναι αναποτελεσματικά έναντι οτιδήποτε τεθωρακισμένο. Το μπλοκ ATACMS 1 ξεκινάει από μια τροποποιημένη έκδοση του MLRS M270 AVMRL, που ανταλλάσσει δώδεκα ρουκέτες MRLS για δύο βλήματα ATACMS Block 1. Ένα ενιαίο μπλοκ ATACMS 1 μπορεί επίσης να μεταφερθεί και να πυροδοτηθεί από ένα πολεμικό ελαφρύ όχημα HIMARS XM142 του Στρατού των ΗΠΑ. 3
Το Block 1 έχει 165 χιλιόμετρα και χρησιμοποιεί μία μόνο κεφαλή 560 κιλών. Αυτή η κεφαλή είναι εξοπλισμένη με 950 M74 submunitions. Το μπλοκ ATACMS 1 έχει ένα σύστημα αδρανειακής καθοδήγησης που του παρέχει ένα άγνωστο επίπεδο ακρίβειας. Ωστόσο, ο κορεσμός της περιοχής σε συνδυασμό με το κοντινό πλάνο του πυραύλου παρέχει μεγάλη πιθανότητα επιτυχίας του στόχου. Ο πυραύλος έχει μήκος 3,98 μέτρα, πλάτος 0,61 μ. Και έχει βάρος εκτόξευσης 1,673 κιλά. Χρησιμοποιεί μονοφασικό μοτέρ προωθητικού κινητήρα.
Το σύστημα ATACMS προέρχεται τελικά από το πρόγραμμα επίδειξης τεχνολογίας Breaker του 1978, το οποίο ανέπτυξε την ιδέα ενός κατευθυνόμενου πυραυλικού εδάφους εξοπλισμένου με καθοδηγούμενα υποβρύχια. Ξεκίνησε επίσημα ως το Κοινό Τακτικό Πυραυλικό Σύστημα (JTACMS) το 1983, το πρόγραμμα συνδυάζοντας το Σύστημα Στήριξης του Σώματος του Στρατού και τα συμβατικά όπλα Standoff Weapon. Η φάση δοκιμών για το μπλοκ 1 της ATACMS ολοκληρώθηκε το Δεκέμβριο του 1989 και ο πυραύλος τέθηκε σε λειτουργία το 1991 για χρήση στον Πόλεμο του Περσικού Κόλπου. Το 1997, συνολικά 1.647 βλήματα είχαν παραγγελθεί από τον αμερικανικό στρατό και ήταν στην παραγωγή.
Το μπλοκ ATACMS 1 εξάγεται σε αρκετούς συμμάχους των ΗΠΑ, όπως: Μπαχρέιν, Ελλάδα, Νότια Κορέα, Ταϊβάν, Τουρκία και ΗΑΕ. 4
Από το 2009, πιστεύεται ότι το μπλοκ 1 ξεκίνησε μια διαδικασία σταδιακής κατάργησης, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έκαναν νέες παραγγελίες, παρόλο που ορισμένες πωλήσεις στο εξωτερικό εξακολουθούν να συμβαίνουν. 5 Οι εκτοξευόμενοι πυραύλοι 1 είναι σχεδιασμένοι να αντικαθίστανται από την παραλλαγή Block 1A.
Το μπλοκ ATACMS 3, που ονομάζεται επίσης και το TACMS-Penetrator, είναι ένα μπλοκ ATACMS 1A εξοπλισμένο με ένα όχημα επανεισαγωγής Mk 4 που φέρει μια αιχμηρή κεφαλή HE. Αυτή η παραλλαγή έχει μια εμβέλεια 250 χιλιομέτρων.
Το ATACMS Block 1A άρχισε να δοκιμάζεται το 1995 και τέθηκε σε λειτουργία το 1998. Η παραγωγή του Block 1A σχεδιάστηκε να συνεχιστεί μέχρι το 2003 με συνολικό αριθμό 625 στρατιωτικών δυνάμεων στις ΗΠΑ, αλλά άλλες παραγγελίες έγιναν και συμπληρώθηκαν μετά το 2003. Το Σεπτέμβριο του 2016, το χρόνο επέκτασης του προγράμματος άρχισε στην ATACMS. Ως μέρος αυτού του προγράμματος, οι κεφαλές πυρομαχικών υποστυλωμάτων έχουν την τάση να αντικαθίστανται από μονάδες. 6
Η ανάπτυξη ξεκίνησε το 1999 με τη μονάδα ATACMS Block 1A. Στο 2000 παραγγέλθηκαν 43 μοναδικές κεφαλές, οι οποίες παραδόθηκαν και δοκιμάστηκαν το επόμενο έτος. Οι παραγγελίες για την ενιαία έκδοση του πυραύλου Block 1A για πρώτη φορά τοποθετήθηκαν το 2000 και δοκιμάστηκαν το 2001. Παραγγέλθηκαν 24 μονάδες πυραύλων Block 1A τον Φεβρουάριο του 2002 και 68 επιπλέον παραγγέλθηκαν τον Φεβρουάριο του 2004. Κάποιοι αρχικοί πυραύλους της κατηγορίας 1 μετατρέποντας έτσι τον ενιαίο σχεδιασμό των κεφαλών, αυξάνοντας έτσι τον συνολικό αριθμό των ενιαίων βλημάτων της κατηγορίας 1Α σε περίπου 280. Μια δοκιμή 2008 ενός ενιαίου πυραύλου Block 1A χρησιμοποίησε με επιτυχία τον πυραύλο για να κάνει μια κατακόρυφη κατάδυση σε έναν στόχο. 7 Ο Στρατός των ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να αντικαταστήσει όλους τους πυραύλους της ATACMS με τους πυραύλους ακριβείας μεγάλης εμβέλειας (LRPF) που ξεκινούν το 2018. 8
ATACMS με μια ματιά
Προέρχεται από: Ηνωμένες ΠολιτείεςΚατοχή από: Ηνωμένες Πολιτείες
Κατηγορία: Βαλλιστικός Πύρανος μικρής εμβέλειας (SRBM)
Βάση: Οδική, κινητή, με βάση το όχημα
Μήκος: 3,98 μ
Διάμετρος: 0,61 μ
Βάρος εκκίνησης: 1673 kg (τετραγωνίδιο 1), 1321 kg (τετραγωνίδιο 1Α)
Φορτίο: Ενιαία κεφαλή, 160-560 kg
Κεφάλι: HE, HE κατακερματισμός, 300-950 submunitions
Πρόωση: Μονού σταδίου, στερεό προωθητικό
Εύρος: 165 km (Block 1), 300 km (Block 1A)
Κατάσταση: Λειτουργικό
Στην υπηρεσία: 1986
ATACMS Block 1
Το μπλοκ 1 είναι η τυπική έκδοση της υπηρεσίας ATACMS. Πρόκειται για ένα σύστημα τακτικής σχεδιασμένο για την επίθεση στόχων υψηλού επιπέδου των δυνάμεων του οπισθίου σχήματος όπως τα αεροδρόμια, οι περιοχές πυραύλων επιφανείας-αέρα (SAM), οι δυνάμεις πυροβολικού / πυραύλων, οι περιοχές προμήθειας και οι ομάδες εντολών. Ο μεγάλος αριθμός των υποπολλαπλασιασμάτων M74 κορεσμένα μια εχθρική περιοχή και καταστρέφει τόσο στρατεύματα και τον εξοπλισμό. Η εξάπλωση στα υποβρύχια επιτρέπει το μπλοκ ATACMS 1 να χρησιμοποιηθεί έναντι κινούμενων στρατιωτικών στόχων ή έναντι ανοικτών εγκαταστάσεων.Τα πυρομαχικά M74 που χρησιμοποιούνται από το μπλοκ 1 είναι όπλα κατά προσωπικού / αντι-υλικού (APAM). Κάθε μία είναι μια σφαιρική μπάλα με διάμετρο 0,06 m και βάρος 0,59 kg. Είναι τυλιγμένα σε τοίχωμα θραυσμάτων βολφραμίου με χαλύβδινο περίβλημα και εμπρησμένα σφαιρίδια. 2 Αυτό επιτρέπει την υψηλή αποτελεσματικότητα της υποβοηθούμενης κατά προσωπικού και εξοπλισμού. Η περιοχή επίδρασης εξαρτάται από το ύψος στο οποίο απελευθερώνονται τα υποαλλητήρια, επιτρέποντας είτε μια μεγάλη περιοχή φωτεινής βλάβης είτε μια μικρή περιοχή βαριάς βλάβης. Τα πυρομαχικά είναι ιδανικά για την καταστροφή του πεζικού και του ελαφρού εξοπλισμού (μέσα επικοινωνίας, εξοπλισμός εκτόξευσης, αεροσκάφη, εγκαταστάσεις υποστήριξης κ.λπ.), αλλά είναι αναποτελεσματικά έναντι οτιδήποτε τεθωρακισμένο. Το μπλοκ ATACMS 1 ξεκινάει από μια τροποποιημένη έκδοση του MLRS M270 AVMRL, που ανταλλάσσει δώδεκα ρουκέτες MRLS για δύο βλήματα ATACMS Block 1. Ένα ενιαίο μπλοκ ATACMS 1 μπορεί επίσης να μεταφερθεί και να πυροδοτηθεί από ένα πολεμικό ελαφρύ όχημα HIMARS XM142 του Στρατού των ΗΠΑ. 3
Το Block 1 έχει 165 χιλιόμετρα και χρησιμοποιεί μία μόνο κεφαλή 560 κιλών. Αυτή η κεφαλή είναι εξοπλισμένη με 950 M74 submunitions. Το μπλοκ ATACMS 1 έχει ένα σύστημα αδρανειακής καθοδήγησης που του παρέχει ένα άγνωστο επίπεδο ακρίβειας. Ωστόσο, ο κορεσμός της περιοχής σε συνδυασμό με το κοντινό πλάνο του πυραύλου παρέχει μεγάλη πιθανότητα επιτυχίας του στόχου. Ο πυραύλος έχει μήκος 3,98 μέτρα, πλάτος 0,61 μ. Και έχει βάρος εκτόξευσης 1,673 κιλά. Χρησιμοποιεί μονοφασικό μοτέρ προωθητικού κινητήρα.
Το σύστημα ATACMS προέρχεται τελικά από το πρόγραμμα επίδειξης τεχνολογίας Breaker του 1978, το οποίο ανέπτυξε την ιδέα ενός κατευθυνόμενου πυραυλικού εδάφους εξοπλισμένου με καθοδηγούμενα υποβρύχια. Ξεκίνησε επίσημα ως το Κοινό Τακτικό Πυραυλικό Σύστημα (JTACMS) το 1983, το πρόγραμμα συνδυάζοντας το Σύστημα Στήριξης του Σώματος του Στρατού και τα συμβατικά όπλα Standoff Weapon. Η φάση δοκιμών για το μπλοκ 1 της ATACMS ολοκληρώθηκε το Δεκέμβριο του 1989 και ο πυραύλος τέθηκε σε λειτουργία το 1991 για χρήση στον Πόλεμο του Περσικού Κόλπου. Το 1997, συνολικά 1.647 βλήματα είχαν παραγγελθεί από τον αμερικανικό στρατό και ήταν στην παραγωγή.
Το μπλοκ ATACMS 1 εξάγεται σε αρκετούς συμμάχους των ΗΠΑ, όπως: Μπαχρέιν, Ελλάδα, Νότια Κορέα, Ταϊβάν, Τουρκία και ΗΑΕ. 4
Από το 2009, πιστεύεται ότι το μπλοκ 1 ξεκίνησε μια διαδικασία σταδιακής κατάργησης, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έκαναν νέες παραγγελίες, παρόλο που ορισμένες πωλήσεις στο εξωτερικό εξακολουθούν να συμβαίνουν. 5 Οι εκτοξευόμενοι πυραύλοι 1 είναι σχεδιασμένοι να αντικαθίστανται από την παραλλαγή Block 1A.
ATACMS Block 1A
Το μπλοκ 1Α έχει ελάχιστη εμβέλεια 100 χλμ. Και διαθέτει μία μόνο κεφαλή 160 κιλών. Η μέγιστη εμβέλεια εξαρτάται από την κεφαλή κεφαλής, με τα 300 km για τα πυρομαχικά και τα 270 km για το unitary. Αυτή η κεφαλή μπορεί να είναι εφοδιασμένη με 300 M74 submunitions, τα οποία είναι διασκορπισμένα πάνω στην περιοχή στόχου, ή μια ενιαία κεφαλή HE. Υπάρχουν δύο διαφορετικές εκδοχές μονών εκδόσεων κεφαλών, είτε για εκτόξευση / κατακερματισμό είτε για διείσδυση σκληρού στόχου. Το ATACMS Block 1A χρησιμοποιεί ένα βελτιωμένο σύστημα αδρανειακής καθοδήγησης σε συνδυασμό με ένα Global Satellite Positioning (GPS). Λόγω της βελτιωμένης καθοδήγησης και της μικρής εμβέλειας του συστήματος, η ακρίβεια για την ενιαία κεφαλή κεφαλής είναι πιθανό να είναι 10-50 μέτρα CEP, αν και ο κορεσμός από τα υποαλλητήρια εξαλείφει την CEP ως ανησυχία. Ο πυραύλος έχει μήκος 3,98 μέτρα, πλάτος 0,61 μ. Και έχει βάρος εκτόξευσης 1,321 κιλά. Χρησιμοποιεί μονοφασικό μοτέρ προωθητικού κινητήρα.Το μπλοκ ATACMS 3, που ονομάζεται επίσης και το TACMS-Penetrator, είναι ένα μπλοκ ATACMS 1A εξοπλισμένο με ένα όχημα επανεισαγωγής Mk 4 που φέρει μια αιχμηρή κεφαλή HE. Αυτή η παραλλαγή έχει μια εμβέλεια 250 χιλιομέτρων.
Το ATACMS Block 1A άρχισε να δοκιμάζεται το 1995 και τέθηκε σε λειτουργία το 1998. Η παραγωγή του Block 1A σχεδιάστηκε να συνεχιστεί μέχρι το 2003 με συνολικό αριθμό 625 στρατιωτικών δυνάμεων στις ΗΠΑ, αλλά άλλες παραγγελίες έγιναν και συμπληρώθηκαν μετά το 2003. Το Σεπτέμβριο του 2016, το χρόνο επέκτασης του προγράμματος άρχισε στην ATACMS. Ως μέρος αυτού του προγράμματος, οι κεφαλές πυρομαχικών υποστυλωμάτων έχουν την τάση να αντικαθίστανται από μονάδες. 6
ATACMS Block 1A Unitary
Το Block 1A Unitary είναι μια ενιαία έκδοση του πυραύλου ATACMS Block 1A, χρησιμοποιώντας είτε την κεφαλή εκτόξευσης 213kg HE / θραύση HE από το AGM / RGM-84 Harpoon είτε την πυρκαγιά διείσδυσης έκρηξης 247 kg από τον πυραύλο SLAM-ER για αντικατάσταση τα 300 υπομονάκια του μπλοκ 1Α. Τώρα είναι γνωστό ως το ενιαίο βλήμα Block 1A. Η μονάδα ATACMS Block 1A έχει σχεδιαστεί για να ελαχιστοποιήσει τις παράπλευρες ζημιές και να επιτεθεί σε κρίσιμα σημεία στόχου σε όλες τις καιρικές συνθήκες. Η σειρά των 300 χιλιομέτρων της επιτρέπει να επιτεθεί στους στόχους πολύ πίσω από τις εχθρικές γραμμές και η γρήγορη επαναφόρτωση επιτρέπει τη συνεχή εκτόξευση. Το μικρό μέγεθος του πυραύλου και η κινητικότητα του συστήματος οχημάτων εκτόξευσης επιτρέπουν την τοποθέτηση του πυραύλου για μέγιστη αποτελεσματικότητα.Η ανάπτυξη ξεκίνησε το 1999 με τη μονάδα ATACMS Block 1A. Στο 2000 παραγγέλθηκαν 43 μοναδικές κεφαλές, οι οποίες παραδόθηκαν και δοκιμάστηκαν το επόμενο έτος. Οι παραγγελίες για την ενιαία έκδοση του πυραύλου Block 1A για πρώτη φορά τοποθετήθηκαν το 2000 και δοκιμάστηκαν το 2001. Παραγγέλθηκαν 24 μονάδες πυραύλων Block 1A τον Φεβρουάριο του 2002 και 68 επιπλέον παραγγέλθηκαν τον Φεβρουάριο του 2004. Κάποιοι αρχικοί πυραύλους της κατηγορίας 1 μετατρέποντας έτσι τον ενιαίο σχεδιασμό των κεφαλών, αυξάνοντας έτσι τον συνολικό αριθμό των ενιαίων βλημάτων της κατηγορίας 1Α σε περίπου 280. Μια δοκιμή 2008 ενός ενιαίου πυραύλου Block 1A χρησιμοποίησε με επιτυχία τον πυραύλο για να κάνει μια κατακόρυφη κατάδυση σε έναν στόχο. 7 Ο Στρατός των ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να αντικαταστήσει όλους τους πυραύλους της ATACMS με τους πυραύλους ακριβείας μεγάλης εμβέλειας (LRPF) που ξεκινούν το 2018. 8
ATACMS Block 2
Το Block 2, το οποίο τερματίστηκε τον Οκτώβριο του 2002, επρόκειτο να είναι η αντι-δεξαμενή έκδοση του συστήματος ATACMS. Εξοπλισμένο με υπομονάδες καθοδηγούμενους με αντικλεπτικό αντιθαμβωτικό Brilliant Anti-Tank (BAT) ή BAT P31 βελτιωμένο υπομονάδες, σχεδιάστηκε για την προσέγγιση "πολλών σε πολλά", αναπτύσσοντας πολλαπλές υπομονάδες εναντίον πολλαπλών στόχων. Το σύστημα απελευθέρωσε τα υποβρύχια Brilliant Anti-Tank (BAT) σε μια περιοχή και τα πυρομαχικά που βρήκαν και τοποθετήθηκαν στα οχήματα. Σκοπόταν να επιτεθεί και να καταστρέψει κινούμενες θωρακισμένες μονάδες ή σταθερά οχήματα πυραύλων / πυραύλων. Το βλήμα είχε μια εμβέλεια 140 χιλιομέτρων (87 μίλια) και επρόκειτο να αναπτυχθεί με μία μόνο κεφαλή 268 κιλών. Έχει μήκος 3,98 μέτρα, πλάτος 0,61 μ. Και έχει βάρος εκτόξευσης 1,483 κιλά. Χρησιμοποίησε μονοφασικό μοτέρ προωθητικού κινητήρα. Από το 2002, η χρηματοδότηση του τομέα 2 μειώθηκε και το πρόγραμμα έκλεισε. 9Η ουσία όμως της τουρκικής αντίδρασης το επόμενο διάστημα, η οποία θα κάνει την εμφάνιση της σύμφωνα με εκτιμήσεις ταυτόχρονα σε Αιγαίο και Α.Μεσόγειο, αφορά στην παρεμπόδιση με κάθε τρόπο του αγωγού East Med, ο οποίος σύμφωνα με νέα σχέδιο θα μεταφέρει ισραηλινό, ελληνοκυπριακό, αιγυπτιακό, ελληνικό και….σαουδαραβικό πετρέλαιο στην Ευρώπη (σε αγωγό που θα φτάνει από την Σ.Αραβία κοντά στο Σουέζ), αλλάζοντας τον ρουν του ενεργειακού χάρτη του κόσμου. πηγη pentapostagma.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου