Γ. Πλειός: Χωρίς προστασία της ελευθερίας του δημοσιογράφου δεν ανακτάται η αξιοπιστία (Ηχητικό)
Στα site εργαζόμενοι ανεβάζουν 40 ιστορίες για ένα μισθό 400 ευρώ, πολλές φορές «μαύρα». Για ποια ελευθερία του δημοσιογράφου μιλάμε; διερωτήθηκε ο Γ. Πλειός, καθηγητής του ΕΚΠΑ και μέλος του ΕΣΡ
Όταν αρχισυντάκτες ουρλιάζουν «θέλω αίμα» και εάν δεν το κάνει ο δημοσιογράφος απολύεται, για ποια ελευθερία του δημοσιογράφου μιλάμε; Δεν υπάρχει, τώρα είναι η καταλληλότερη στιγμή να ξεκινήσει η συζήτηση επαναρρύθμισης του Τύπου, τόνισε ο καθηγητής του ΕΚΠΑ και μέλος του ΕΣΡ Γιώργος Πλειός μιλώντας Στο Κόκκινο και τον Νίκο Σβέρκο.
Οι τελευταίες έρευνες φέρνουν την Ελλάδα 65η παγκοσμίως (προτελευταία στην ΕΕ μπροστά μόνο από την Βουλγαρία) σε θέματα ελευθερίας του Τύπου, είπε ο κ. Πλειός, εξηγώντας την μεθοδολογία στην συγκρότηση των συγκεκριμένων δεικτών από τους Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα. Θύμισε εξάλλου ότι η χειρότερη χρονιά ήταν το 2014, όταν η Ελλάδα βρέθηκε στην 97η θέση, λίγο πίσω από την Ουγκάντα, όταν το 2007 ήταν 30ή και το 2002 18η... Έχει επιδεινωθεί πάρα πολύ η ελευθερία του Τύπου τα τελευταία 20 χρόνια την χώρα μας και η περίοδος των μνημονίων ήταν καθοριστικής σημασίας. Σε άλλες χώρες η οικονομική κρίση οδήγησε σε πολιτική πόλωση και στράτευση των ΜΜΕ, δεν είναι ελληνικό προνόμιο, αλλά εδώ, υπογράμμισε, έχει πάρει οξείες διαστάσεις. Ο κλάδος των μέσων επικοινωνίας συνολικά ήταν υπερδιογκωμένος την περίοδο του «εκσυγχρονισμού», παχυλά τροφοδοτημένος και πολύ πέραν των δυνατοτήτων του. Όταν ενέσκηψε η κρίση, κατέρρευσε, με 40% των δημοσιογράφων να μένουν άνεργοι, να κλείνουν μεγάλα συγκροτήματα, στην πορεία και άλλα Μέσα.
Εκείνη την περίοδο τα ΜΜΕ ως επιχειρήσεις προσπάθησαν και βρήκαν αλλού πηγές.
Ενώ οι μεγάλοι όμιλοι έπαιρναν για τα ΜΜΕ που διέθεταν χρήματα μέσω συναλλαγών με το Δημόσιο, μετά τα ΜΜΕ στράφηκαν στις τράπεζες, από εκεί έφευγαν τα χρήματα του κράτους για τις επιχειρήσεις των ΜΜΕ. Και ήταν χρήματα που έμπαιναν στο δημόσιο χρέος, άρα τα πλήρωναν οι Έλληνες φορολογούμενοι. Το 2014-2015 έγινε η μεγάλη πόλωση στα ΜΜΕ και στην ουσία έγιναν «υπηρέτες αφεντάδων». Σε αυτό οφείλεται η μείωση της αξιοπιστίας τους. Υπάρχει πολύ σοβαρό πρόβλημα και ο θόρυβος που ξέσπασε για το σποτ του ΣΥΡΙΖΑ δεν προέρχεται από το ίδιο το βίντεο, αλλά από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα στην οποία παραπέμπει, εκτίμησε ο κ. Πλειός.
Δεν ωφελεί κανέναν και πάνω από όλα την Δημοκρατία το να υπάρχει άσχημη κατάσταση στον Τύπο. Δεν υπάρχει καταλληλότερη στιγμή για να ξεκινήσει η συζήτηση επαναρρύθμισης των θεμάτων του Τύπου. Πόσο λογικό είναι π.χ. κάποιος να εργάζεται σε γραφείο Τύπου και την ίδια στιγμή να κάνει ρεπορτάζ για εφημερίδα ή κανάλι; Είναι δυνατόν να έχει η χώρα 30 χρόνια πανεπιστημιακές σχολές δημοσιογραφίας και να μην έχουν μπει προϋποθέσεις για το ποιοι θα εργάζονται ως δημοσιογράφοι; Τις προάλλες κατατέθηκε νομοσχέδιο που για πρόσληψη δημοσιογράφων στους Δήμους έχει ως προϋπόθεση να έχουν κάποια εμπειρία και να ανήκουν σε Ενώσεις, όχι να έχουν γνώσεις... Πόσο λογικό είναι αυτό; Κάποιοι που δεν έχουν επάρκεια είναι πιο εξαρτήσιμοι από κάποιους που έχουν γνώσεις, που γνωρίζουν το αντικείμενό τους, όπως υπογράμμισε.
Η Ελλάδα -όχι μόνο στους δημοσιογράφους, αλλά για όλους τους εργαζόμενους- ανήκει στην κατηγορία χωρών όπως αυτές του Τρίτου Κόσμου, όπου δεν είναι εγγυημένα τα εργασιακά δικαιώματα. Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχει θεσμικό όργανο που να προστατεύει την ελευθερία του δημοσιογράφου ως επάγγελμα. Έχουμε επαγγελματικές ενώσεις που μεριμνούν για δημοσιογραφικά δικαιώματα, συντάξεις, ασφαλιστικές καλύψεις, κτλ. Δεν είναι κύρια μέριμνά τους η προστασία του δημοσιογράφου στο δεοντολογικό κομμάτι. Δεν είναι δυνατόν π.χ. αρχισυντάκτης να μπαίνει σε αίθουσα σύνταξης και να ουρλιάζει «θέλω αίμα». Και αν δεν το κάνει ο δημοσιογράφος να απολύεται για να έρθει ο επόμενος. Στα site εργαζόμενοι ανεβάζουν 40 ιστορίες για ένα μισθό 400 ευρώ, πολλές φορές «μαύρα». Για ποια ελευθερία του δημοσιογράφου μιλάμε; Δεν υπάρχει, όπως είπε χαρακτηριστικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου