Η κυβέρνηση, με επικεφαλής τον πρωθυπουργό και με το οικονομικό επιτελείο σε επικοινωνιακή υπερδιέγερση, παρουσίασε χθες έναν φιλόδοξο οδικό χάρτη ανάκαμψης μετά την πανδημία, γοητείας των αγορών, κατάκτησης της επενδυτικής βαθμίδας, απεγκλωβισμού από την ενισχυμένη εποπτεία των δανειστών, εκρηκτικής ανάπτυξης και θεαματικής αύξησης των επενδύσεων.
Αυτή η κυβερνητική στοχοθεσία, που θυμίζει λίγο υπόσχεση στην... προσκοπική τιμή, τεκμηριώνεται –υποτίθεται– από την κατάθεση σήμερα του τελικού ελληνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με το οποίο η Ελλάδα διεκδικεί επιδοτήσεις και δάνεια ύψους 31 δισ. από το Ταμείο Ανάκαμψης των 750 δισ. ευρώ. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, με το σχέδιο αυτό η κυβέρνηση προσδοκά να πάρει προκαταβολές περίπου 3 δισ. ευρώ.
Η κρίσιμη λεπτομέρεια στις αυτάρεσκες κυβερνητικές ανακοινώσεις είναι ότι τα πάντα αφορούν την περίοδο από το 2022 και μετά. Κατά κάποιο τρόπο το 2021 έχει εξαφανιστεί, με την εκτίμηση της ανάπτυξης να ψαλιδίζεται ξανά, στο 3,6% αυτή τη φορά, που όλα δείχνουν ότι δεν θα είναι και η τελευταία.
Μολονότι η κυβερνητική υπεραισιοδοξία βρήκε ισχυρό σύμμαχο την προηγούμενη εβδομάδα στην πιστοληπτική αναβάθμιση-έκπληξη από τον οίκο Standard&Poor’s, τίποτα δεν φαίνεται προς το παρόν ικανό να αναχαιτίσει την απαισιοδοξία των πολιτών για την οικονομία.
Αφορά όλη την Ευρώπη, σύμφωνα με τα ευρήματα του τελευταίου Ευρωβαρόμετρου που δημοσιοποιήθηκαν χθες, αλλά πολύ περισσότερο τον ευρωπαϊκό Νότο και την Ελλάδα, που μαζί με την Ιταλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία έχει την πιο απαισιόδοξη στάση για την κατάσταση της οικονομίας: το 90% την χαρακτηρίζει ορθά κοφτά «κακή».
Προφανώς δεν χρειαζόταν καμιά δημοσκόπηση, έστω και με το κύρος των υπηρεσιών της Ε.Ε., για να το πιστοποιήσει αυτό, αλλά η καταγραφή του έχει σημασία. Γιατί αποτυπώνει εκτός από το οικονομικό χάσμα προσδοκιών, ένα κοινωνικό και πολιτικό χάσμα ανάμεσα στην ηγεσία της Ε.Ε. και τους πολίτες των πιο σκληρά χτυπημένων από την πανδημία χωρών.
Αλλά, πολύ περισσότερο, ανάμεσα στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, που φιλοτεχνεί «οράματα» για το 2022 και εντεύθεν και στην τεράστια πλειονότητα της κοινωνίας που μετρά ήδη δύο χαμένα χρόνια, το 2020 και το 2021, έπειτα από μια ολόκληρη χαμένη δεκαετία και κρατά μικρό καλάθι για ό,τι της υπόσχονται από του χρόνου και μετά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου