Διαχειρίζονται την πανδημία με επικίνδυνους πειραματισμούς
Το Μαξίμου μετράει αντιδράσεις σχετικά με την περαιτέρω επέκταση των μέτρων διχασμού της κοινωνίας
Από την πρώτη κιόλας εβδομάδα εφαρμογής των μέτρων για τους ανεμβολίαστους φάνηκε πως μπαίνουμε σε ένα δύσκολο και απρόβλεπτο φθινόπωρο. Η κυβέρνηση προωθώντας διάφορους πειραματισμούς μετράει αντιδράσεις σχετικά με την περαιτέρω επέκταση των μέτρων.
Δεν είναι τυχαίο ότι μόλις μέσα σε μια εβδομάδα υπήρξαν δύο περιπτώσεις όπου το ΦΕΚ για τα νέα μέτρα, χρειάστηκε «διευκρινίσεις», έπειτα από αντιδράσεις λίγο μετά τη δημοσίευση του. Η πρώτη περίπτωση είναι εκείνη του αποκλεισμού και των ανεμβολίαστων ανηλίκων άνω των 12 ετών από την εστίαση, ο οποίος αρχικά προβλέπονταν στο ΦΕΚ. Έπειτα όμως από σφοδρές αντιδράσεις γονέων και καταστηματαρχών η κυβέρνηση εξαναγκάστηκε σε τροποποίηση υπό το πρόσχημα της «παρερμηνείας», που προβλέπει την πρόσβαση έπειτα από τη διεξαγωγή rapid test για τις εν λόγω ηλικίες. Η δεύτερη περίπτωση είναι εκείνη των ανοιχτών συναυλιακών χώρων για τους οποίους εν μια νυκτί αποφασίστηκε, ότι η είσοδος θα γινόταν με πιστοποιητικό νόσησης, εμβολιασμού ή rapid test, ενώ προβλεπόταν και μείωση της χωρητικότητάς τους. Βέβαια, το μέτρο αποδείχθηκε στην πράξη ανεφάρμοστο, δεδομένων των ήδη προγραμματισμένων συναυλιών και αποσύρθηκε την αμέσως επόμενη μέρα. Και στις δύο αυτές περιπτώσεις, οι αρμόδιες κυβερνητικές υπηρεσίες δήλωσαν άγνοια, στην πρώτη έγινε λόγος για παρερμηνεία ή ακόμη και για από λάθος έκδοση του ΦΕΚ –λες και τα ΦΕΚ δεν συντάσσονται από την κυβέρνηση–, ενώ για τη δεύτερη δήλωσε άγνοια ακόμη και το υπ. Πολιτισμού (!).
Αντιλαμβανόμενη τη δυσκολία πλήρους και συνεπούς εφαρμογής των μέτρων σε όλες τις περιστάσεις, η κυβέρνηση φαίνεται να σχεδιάζει την εισαγωγή ελεγκτών με σκοπό την παραδειγματική τιμωρία όσων κάνουν πλημμελή έλεγχο
Τα παραπάνω δεν μπορούν να εξηγηθούν με όρους ανικανότητας, αλλά πρέπει κυρίως να αποδοθούν σε μια απόπειρα ανίχνευσης αντιδράσεων προκειμένου να σχεδιαστούν επόμενοι αποκλεισμοί. Επιπλέον είναι δύσκολο να ερμηνευτεί ο παραλογισμός τα 12 έτη να αποτελούν σημείο καμπής για αλλαγή του τρόπου ελέγχου των παιδιών. Αλλά και αντίστοιχα όσα δεν εφαρμόζονται σήμερα στους συναυλιακούς χώρους, εφαρμόζονται σε ανοιχτούς αρχαιολογικούς χώρους. Με λίγα λόγια στην Ακρόπολη «κολλάει», στο Θέατρο Βράχων «δεν κολλάει». Την ίδια στιγμή οι μαγαζάτορες φαίνεται να είναι δυσαρεστημένοι με τα νέα μέτρα. Ο έλεγχος των πιστοποιητικών, ο αποκλεισμός σημαντικού μέρους των πελατών της εστίασης, αλλά και ο φόβος για δραστική μείωση του τζίρου των μαγαζιών που διαθέτουν μόνο κλειστό χώρο, έχει αρχίσει να δημιουργεί αντιδράσεις, οι οποίες για την ώρα μετριάζονται μόνο από τον καλό καιρό που επιτρέπει ακόμη τη λειτουργία εξωτερικών χώρων.
Ωστόσο, αντιλαμβανόμενη τη δυσκολία πλήρους και συνεπούς εφαρμογής των μέτρων σε όλες τις περιστάσεις, η κυβέρνηση φαίνεται να σχεδιάζει την εισαγωγή ελεγκτών στον τομέα της εστίασης, με σκοπό την παραδειγματική τιμωρία όσων κάνουν πλημμελή έλεγχο. Αντίστοιχα κακή είναι η κατάσταση και στο μέτωπο της Υγείας όπου η αναστολή εργασίας που επιβλήθηκε σε χιλιάδες υγειονομικούς έχει δημιουργήσει σοβαρό πρόβλημα κάλυψης των κενών στο ΕΣΥ, την ίδια ώρα που σε πολλά νοσοκομεία έχει εξαντληθεί ο προϋπολογισμός για λειτουργικά έξοδα. Δεν συμβαίνει το ίδιο και στο ιδιωτικό τομέα υγείας, ο οποίος έχοντας αναλάβει τις καθημερινές ανάγκες του μισού σχεδόν πληθυσμού της χώρας, τρέχει και δεν προλαβαίνει. Μέσα στην εβδομάδα σχηματίστηκαν μεγάλες ουρές σε πολλά ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα αλλά και άνοιξαν νέα μέσα σε μια νύχτα κάνοντας τεστ ακόμη και στα πεζοδρόμια (!). Με τις εκπτώσεις και τα πακέτα τεστ να κυριαρχούν θυμίζοντας πρακτικές μάρκετινγκ σε σούπερ μάρκετ και με εκπροσώπους ιατρικών συλλόγων να επισημαίνουν τη χαμηλή ποιότητα τέστινγκ και την εμφάνιση «κλιμακίων άγνωστων οντοτήτων» που έχουν ανοίξει γραφεία διενέργειας τεστ. Σε αυτό το φόντο η νέα αναπληρώτρια υπουργός Υγείας μίλησε για συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα. Ούσα γιατρός η ίδια αποφεύγει προς το παρόν αναφορές σε συμπτύξεις-κλεισίματα νοσοκομείων αλλά προτιμά να αναφέρεται γενικόλογα σε ορισμένες αλλαγές που θα προσφέρουν «καλύτερες αλλά όχι ακριβές υπηρεσίες υγείας».
Άσε τους να πεθάνουν…
Τις προηγούμενες ημέρες ο Ηλίας Μόσιαλος, κεντρικός εκπρόσωπος της κυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη σε διεθνείς οργανισμούς για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού, μέσα από μια ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πρότεινε τη χρήση μονοκλωνικών αντισωμάτων μόνο σε όσους εμβολιασμένους τα έχουν ανάγκη. Ο λόγος για την επιλεκτική χορήγηση κατά τον ίδιο δεν είναι άλλος από την περιορισμένη διαθεσιμότητα των εν λόγω φαρμάκων που όπως δηλώνει μπορούν να μειώσουν τις εισαγωγές στα νοσοκομεία. Μοναδικός αστερίσκος στα παραπάνω αποτελεί ότι το ποιος τα έχει πραγματικά ανάγκη δεν είναι ένα καθαρά υγειονομικό ζήτημα, αλλά αφορά πέρα από την υγεία των ανθρώπων και τη στάση τους απέναντι στον εμβολιασμό. Άλλωστε, σύμφωνα με τον ίδιο, οι ανεμβολίαστοι δεν είναι θύματα, αφού όχι απλά δεν κάνουν την επιλογή να εμβολιαστούν αλλά υποσκάπτουν και την εθνική προσπάθεια με αυτή τους τη στάση. Έτσι, ο κ. Μόσιαλος φτάνει στο σημείο να προτείνει η χορήγηση μονοκλωνικών αντισωμάτων –που μπορούν να σώσουν ζωές, πάντα κατά τον ίδιο– να γίνεται πρωτίστως με πολιτικά κριτήρια. Όσοι ανεμβολίαστοι τα έχουν ανάγκη δεν τον αφορούν, δεν χρήζουν σωτηρίας και κοντολογίς μπορούν να πεταχτούν στον Καιάδα. Και, μάλιστα, όλα τα παραπάνω ο κ. Μόσιαλος τα λέει επικαλούμενος την αριστερά και την πρόοδο! Και λίγοι ήταν αυτοί, που ανήκουν στην αριστερά ή/και στην πρόοδο, που διαχωρίστηκαν από αυτές τις δηλώσεις, από την ταύτιση της αριστεράς με πρακτικές που θυμίζουν ευγονική πολιτική και με την εμπέδωση του ακραίου νεοφιλελευθερισμού στον χώρο της Υγείας. Ίσως η παραπάνω δήλωση να πέρασε απαρατήρητη, ίσως και όχι…
Κυβέρνηση: Εξυπηρέτηση των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων και επιβολή διαχωρισμών
Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση διαχειρίζεται την πανδημία έχοντας σαν προτεραιότητα την εξυπηρέτηση των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων στο χώρο της Υγείας, και την επιβολή διαχωρισμών και πειθάρχησης πάνω στο σύνολο της κοινωνίας. Ελάχιστα ενδιαφέρεται για την υγεία μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας. Λίγο πριν μπούμε, όπως όλα δείχνουν, στο επόμενο κύμα της πανδημίας, επιλέγει να περάσει σε μια νέα φάση διαχείρισης, όπου ουσιαστικά όλα αφήνονται στην τύχη τους και προωθείται μονάχα ο αποκλεισμός και ο κοινωνικός έλεγχος. Επιπλέον ο διαχωρισμός ανάμεσα σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους, με τους πρώτους να προβάλλονται ως λίγο-πολύ άτρωτοι, είναι επικίνδυνος για την εξέλιξη της πανδημίας. Καθώς, δίνεται η αίσθηση πως οι εμβολιασμένοι έχουν ξεμπερδέψει με τον κορωνοϊό, οδηγώντας έτσι στη δημιουργία ενός λανθασμένου κλίματος ασφάλειας, το οποίο με τη σειρά του υποσκάπτει όλα τα άλλα μέτρα αυτοπροστασίας. Αυτή ακριβώς η αίσθηση σε συνδυασμό με την πλήρη απουσία μέτρων ιχνηλάτησης για τους εμβολιασμένους αποτελεί παράγοντα για την εν δυνάμει ανεξέλεγκτη διασπορά και την επιδείνωση της κατάστασης.
Στη νέα αυτή φάση η συγκεκριμένη πολιτική προώθησης της υποχρεωτικότητας του μαζικού εμβολιασμού, ενώ φαίνεται όλο και περισσότερο ασύμβατη με την επίτευξη του επαγγελλόμενου «τείχους ανοσίας», γίνεται παράγοντας μεγάλων διαχωρισμών και διχασμών μέσα στο κοινωνικό σώμα. Το θέμα έχει βέβαια διεθνή διάσταση. Δεν είναι άσχετο με το ότι δηλώσεις στελεχών του ΠΟΥ με πιο πρόσφατες αυτές του περιφερειακού διευθυντή Ευρώπης Χανς Κλούγκε, που δείχνουν να εκτιμούν ότι το ενδεχόμενο επίτευξης συλλογικής ανοσίας είναι μικρό και ότι ο εμβολιασμός πρέπει κυρίως να στοχεύσει στην αποφυγή βαριάς νόσησης.
Αντί λοιπόν, να προχωρήσουμε σε σημαντική ενίσχυση και αναδιάρθρωση του ΕΣΥ, έχουμε απολύσεις και μέτρα για την ενίσχυση της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας». Αντί να προχωρήσει μια δημοκρατική και διαφανής καμπάνια εμβολιασμού στοχευμένη στις ηλικίες και τις πληθυσμιακές ομάδες που κινδυνεύουν περισσότερο, προχωρούν με υποχρεωτικότητες και ξεχείλωματα των ηλικιακών ορίων, προσφέροντας μεγαμπάιτ στους νέους και οικονομικά κίνητρα με το κεφάλι σε ιδιώτες παιδιάτρους. Αντί να δίνονται καθημερινά στη δημοσιότητα όλα τα απαραίτητα δεδομένα για την πορεία της πανδημίας, αλλά και να γίνεται ειδική καταγραφή και δημοσίευση δεδομένων και μελετών για την χώρα, προχωράμε με «εκτιμήσεις» διαφόρων γιατρών-τηλεαστέρων και την απόκρυψη δεδομένων, που δημιουργεί δικαιολογημένη ανησυχία και ενισχύει τις αμφιβολίες.
Απέναντι σε όλα αυτά, όποιος σήμερα αρθρώνει κριτικό λόγο λοιδορείται και βαφτίζεται «ψεκασμένος» και ανορθολογιστής. Όμως ο μεγαλύτερος ανορθολογισμός είναι αυτός της πολιτικής που σήμερα εφαρμόζεται με τη ενεργό στήριξη των ισχυρότερων τμημάτων του επιστημονικού κατεστημένου και των κυρίαρχων ΜΜΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου