Το βίντεο που ανέβασε στο Twitter ο αντιπρόεδρος της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας, Χαράλαμπος Παπασπύρος, έχει απαθανατίσει ένα Ελληνικό P-3 B Orion, αεροσκάφος Ναυτικής Συνεργασίας, ένα μεταγωγικό C-130 κι ένα πυροσβεστικό CL-215. Τα δυο από τα τρία αεροσκάφη έχουν εκκινήσει τους έλικες σε μια ακόμη επί εδάφους δοκιμή των κινητήρων τους. Βέβαια τα C-130, τα CL, τα F-4 βρίσκονται για μεγάλο χρονικό διάστημα στις εγκαταστάσεις της ΕΑΒ, όπως και μεγάλος αριθμός από κινητήρες μαχητικών αεροσκαφών άλλων τύπων.

Το βίντεο αυτό, του αξιωματούχου της Αεροπορικής βιομηχανίας, που είδε το φως των μέσων κοινωνικής δικτύωσης είναι άραγε ο προάγγελος της ενδιάμεσης λύσης για τα Ελληνικά Ρ-3 τα οποία θ’ απογειωθούν και πάλι επιτηρώντας το Αιγαίο και τη Μεσόγειο, κάτι που το έκανε η 353 Μοίρα Ναυτικής Συνεργασίας για πολλά χρόνια με τεράστιες επιτυχίες στο ενεργητικό της; Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα κι απ’ ότι όλα δείχνουν, το Ρ-3 αν και με μικρή καθυστέρηση αποδίδεται ξανά διαθέσιμο για την εκτέλεση σημαντικών αποστολών κάτω από τη νέα Διοίκηση Αεροπορίας Ναυτικού. Μένουν οι τελικοί έλεγχοι από τους ειδικούς της μητρικής εταιρίας και η υπογραφή αυτών για την απογείωση των P3 από τον διάδρομο της ΕΑΒ.
Το Ρ-3 που ετοιμάζεται είναι όπως ακριβώς το ξέραμε έως σήμερα, απλώς έγιναν όλες εκείνες οι συντηρήσεις που ήταν απαραίτητες για να κριθεί ξανά διαθέσιμο. Τα αναβαθμισμένα Ρ-3 Β Orion με κόστος που έφτασε τα 600.000.000 θα είναι στον αέρα αρκετά αργότερα και μέχρι αυτά να πετάξουν με τις προηγμένες δυνατότητες, την δουλειά θα την βγάλει η ενδιάμεση λύση. Πάντως σύμφωνα με τον σχεδιασμό που έχει ξεκινήσει απ όταν τα Ρ-3 μπήκαν στην ΕΑΒ, όταν αποδοθούν ξανά εν υπηρεσία, τα χειριστήρια θα τα κρατούν και πάλι όπως πριν την καθήλωσή τους, οι ιπτάμενοι της Πολεμικής Αεροπορίας οι οποίοι θα επιφορτιστούν με την εκπαίδευση ιπταμένων από το Πολεμικό Ναυτικό.
Οι πιο αισιόδοξες φωνές σημειώνουν πως για να πετάξουν με τα χέρια Αξιωματικών από το Πολεμικό Ναυτικό, θα περάσουν περίπου επτά έως δέκα χρόνια καθώς η αεροπορική εκπαίδευση και κουλτούρα διαφέρει κατά πολύ από την επίσης σημαντική εκπαίδευση του Πολεμικού Ναυτικού.
Ο Ρόλος των Ρ-3 Orion του ΠΝ που έχει λείψει Η απαξίωση των Ρ-3 είχε ξεκινήσει μετά το 2004, παρά του γεγονότος πως την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων, πριν και μετά, τα πληρώματα αυτών των αεροσκαφών είχαν καταφέρει σημαντικές επιτυχίες με την έγκαιρη προειδοποίηση για ύποπτα πλοία που δεν φαίνονταν καν στο σύστημα AIS αλλά και επιτηρήσεις για Εθνικούς σκοπούς. Πλοία με παράνομο φορτίο, καυσίμων, ναρκωτικών, όπλων ακόμη και τα παράνομων μεταναστών βρέθηκαν κατά τη διάρκεια νηοψιών από τις ειδικές δυνάμεις του Λιμενικού Σώματος, όμως είχε προηγηθεί το σήμα στον Στόλο από το Ρ-3 που πετούσε και τσέκαρε τα πάντα από τον αέρα.

Τα Ελληνικά Ρ-3 συνήθως δεν χώριζαν τις πτήσεις τους σε Εθνικές ή Νατοϊκές, ήταν «δυο σε ένα» και γι’ αυτό πολλές φορές εξέρχονταν του FIR Αθηνών και κατευθύνονταν προς την Ιταλία είτε την Κύπρο είτε την Αίγυπτο. Οι πτήσεις τους πολλές φορές ξεπερνούσαν το εργασιακό οκτάωρο, τα μικτά πληρώματα Πολεμικής Αεροπορίας και Πολεμικού Ναυτικού λειτουργούσαν όσο το δυνατό καλύτερα μεταξύ τους και στην επιστροφή, η τεχνική υποστήριξη από τους ειδικούς της Πολεμικής Αεροπορίας έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν ώστε να είναι τ’ αεροπλάνα έτοιμα για την εκτέλεση της αποστολής τους. Όμως το θέμα των ανταλλακτικών ήταν ο μεγάλος βραχνάς καθώς για τα Ρ-3 υπήρχε ένας επιπλέον σκόπελος μιας κι ότι ήταν απαραίτητο γι’ αυτά τα αεροπλάνα αποτελούσε παραγγελία για το Πολεμικό Ναυτικό.
Αρκετά έφταναν στη Σαλαμίνα, στο Ναύσταθμο και μέχρι να περάσουν απέναντι στο ναυτικό Πέραμα και στο τέλος στην 112 ΠΜ της Ελευσίνας περνούσε πολύς καιρός με ότι αυτό συνεπάγονταν.
hellasjournal