Πως η Ελλάδα και τα κράτη του Νότου υπερχρεώθηκαν. Το παρακάτω γράφημα , που είναι προϊόν της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, απεικονίζει την απόδοση των δεκαετών ομολόγων από το 1993 έως το 2011.

Spyros Stalias

Πως η Ελλάδα και τα κράτη του Νότου υπερχρεώθηκαν.
Το παρακάτω γράφημα , που είναι προϊόν της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, απεικονίζει την απόδοση των δεκαετών ομολόγων από το 1993 έως το 2011.

Ας δούμε την χώρα μας. Στο γράφημα την εκπροσωπεί η κόκκινη γραμμή. Αν κοιτάξτε από αριστερά, η χώρα δανειζόταν με επιτόκιο 25%, επιτόκιο που απηχούσε τον κίνδυνο της χώρας. Γύρω στο 1997 η χώρα δανειζόταν με 11%, όπως οι πιο πολλές χώρες της Ευρώπης, ενώ με την είσοδο της στο ευρώ η χώρα μας, όπως και οι υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης δανείζονταν όπως η Γερμανία.
Σαφώς η πτώση των επιτοκίων είναι φυσικό να επέλθει, σε ένα χώρο όπου a priori δεν θα υφίστατο πληθωρισμός και υποτιμήσεις ή ανατιμήσεις νομισμάτων.
Από την άλλη όμως, ουδείς εχέφρων μπορεί να παραδεχτεί ότι με την έλευση του ευρώ, η Ελλάδα έγινε Γερμανία, ή η Πορτογαλία έγινε Γερμανία και θα δανειζόντουσαν με όρους σχεδόν Γερμανίας. Η Ελλάδα παρέμεινε Ελλάδα, η Ιταλία Ιταλία και η Γερμανία Γερμανία. Καμία χώρα της ευρωζώνης δεν έγινε Γερμανία.
Ακριβώς γι αυτόν τον λόγο υπήρξε ανηθικότητα από πλευράς τραπεζών και της ΕΚΤ ή των αγορών εις βάρος των λαών του νότου. Ακριβώς γι αυτό τον λόγο το χρέος είναι εντελώς παράνομο. Γιατί αυτό οι Τράπεζες το γνώριζαν.
Τι ακριβώς γνώριζαν. Γνώριζαν, ότι παρά την θεωρία τους ότι πάντα ορθώς εκτιμούν τον κίνδυνο, ότι άμα γίνει η ‘στραβή’ τα κράτη και περιούσια έχουν και πολίτες προς φορολόγηση. Άρα τίποτα δεν θα χάσουμε. Αυτό είναι το πρώτο σενάριο. Το δεύτερο σενάριο εχει να κάνει με την πίστη ‘μα καλά η ΕΚΤ δεν θα μας σώσει;’ Και τα δύο δούλεψαν υπέρ τους. Οι υπάλληλοι τους πολιτικοί και η γραφειοκρατία των Βρυξελλών υπάκουσαν στις διαταγές της ΕΚΤ και των τραπεζιτών.
Τα χρέη των Τραπεζών
Το 2008 όταν ξέσπασε η κρίση, οι δέκα μεγαλύτερες τράπεζες των ΗΠΑ είχαν εκτεθεί σε τοξικά ομόλογα στο 60% του ΑΕΠ των ΗΠΑ.
Όταν η κρίση ήλθε στην Ευρώπη, που λοιδορούσε ως τότε τους Αμερικανούς για ανηθικότητα, αποκαλύφθηκε ότι οι τρεις μεγάλες γαλλικές τράπεζες είχαν εκτεθεί σε δανεισμό ίσο προς 316% του Γαλλικού ΑΕΠ.
Οι δυο μεγαλύτερες γερμανικές τράπεζες είχαν δανεισμό ίσο προς το 114% του Γερμανικού ΑΕΠ.
Η ΙΝG στην Ολλανδία είχε συνάψει δανεισμούς 211% του Ολλανδικού ΑΕΠ.
Οι τέσσερες μεγαλύτερες βρετανικές τράπεζες κρατούσαν ομόλογα 394% του Βρετανικού ΑΕΠ.
Στην Ιταλία οι τρεις μεγαλύτερες τράπεζες είχαν εκτεθεί σε δανεισμό ίσο προς το 115% του ΑΕΠ της Ιταλίας.
Οι ελληνικές τράπεζες κατείχαν το 25% του χρέους της ελληνικής κυβέρνησης, ενώ το υπόλοιπο συνολικό χρέος, ιδιωτικό και δημόσιο, ύψους 206 δις ευρώ το είχαν γαλλικές και γερμανικές τράπεζες κυρίως.
Πάνω από ένα τρις ευρώ ήταν η έκθεση σε δανεισμό των γαλλικών και γερμανικών τραπεζών στις χώρες του νότου.
Μα που έβρισκαν όλα αυτά τα χρήματα οι Ευρωπαϊκές Τράπεζες για να δανείζουν; Μα είχαν πάει και στην άλλη όχθη του Ατλαντικού. Τρισεκατομμύρια βραχυχρόνιου δανεισμού άντλησαν οι μεγάλες τράπεζες της Ευρώπης από τις ΗΠΑ για να χρηματοδοτήσουν μακροπροθέσμως τον ιδιωτικό τομέα, τον δημόσιο τομέα και το έλλειμμα ισοζυγίου πληρωμών χωρών της Ευρωζώνης.
Όταν ξέσπασε η θύελλα στην Αμερική και έκλεισαν οι κάνουλες της εύκολης χρηματοδότησης, αποκαλύφθηκε η διαφθορά των ευρωπαίων τραπεζιτών και το έγκλημα που διέπραξαν εναντίον των ευρωπαίων πολιτών.
Σπεύσαμε να τις σώσουμε. Τώρα μας παίρνουν και τα σπίτια!
Σπύρος Στάλιας