Το αίσχος των εκκρεμών συντάξεων
Σε μια εποχή στην οποία οι βασικές οικονομικές βεβαιότητες καταρρίπτονται αιφνιδίως, δεν είναι σπάνιο πολιτικοί και θεωρητικοί του παραδοσιακού συντηρητικού φάσματος, στην Ευρώπη και παντού, να επιστρέφουν στις πίσω σειρές των τόμων που διατηρούν στις βιβλιοθήκες τους και αφού ξεσκονίσουν από την αχρηστία τον τόμο που κάποτε μελέτησαν ως φοιτητές, να ξεφυλλίσουν τη «Γενική θεωρία της απασχόλησης, του τόκου και του χρήματος».
Ξαναμελετούν τον Κέινς, τον οποίο ο νεοφιλελευθερισμός χαρακτήριζε συχνά σοβαρότερο θεωρητικό αντίπαλο ακόμη και από τον επαναστάτη Καρλ Μαρξ, και φυσικά το κάνουν χωρίς να ντρέπονται για τον ανορθόδοξο αναθεωρητισμό που επιχειρούν να επιφέρουν στον νεοφιλελευθερισμό.
Βέβαια δεν το κάνουν γιατί επαναστάτησαν στην εφηβεία της τρίτης ηλικίας, όπως συχνά οι μοντέρνοι γεροντολόγοι αποκαλούν τα γεράματα. Αλλά γιατί προσπαθούν να καταλάβουν τι πήγε λάθος και αν είναι τελικά συστημική η αστάθεια των οικονομικών της αγοράς.
Οσο κι αν ψάξει κανείς, ακόμη και στις προχθεσινές εξαγγελίες του πρωθυπουργού, δεν θα βρει την παραμικρή μετακίνηση της κυβερνητικής πολιτικής από την ξεπερασμένη και υπερτιμημένη οικονομία της αγοράς.
Η συνταγή παραμένει σαφής: οι όποιες παροχές πρέπει να περνάνε στους φτωχούς μόνο μέσα από την ενίσχυση των μεγάλων επιχειρήσεων, των υψηλότερων εισοδημάτων και του κέρδους.
Γι' αυτό δεν ξενίζει ότι τόσο η κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης όσο και η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες καθώς και η καταβολή των αναδρομικών στους λίγους δεν βελτιώνει σε τίποτε τη ζωή 4,2 εκατ. φορολογούμενων πολιτών. Στη χειρότερη μοίρα βρίσκονται οι χιλιάδες που περιμένουν χρόνια την απόφαση του ΕΦΚΑ για τη σύνταξή τους.
Ούτε λέξη από τον Κυρ. Μητσοτάκη για τις 300.000 εκκρεμείς συντάξεις. Ούτε λέξη για το πραγματικό χάος των εκκρεμών συντάξεων που ανάγκασε ακόμη και τον επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας Κλάους Ρέγκλινγκ να βγάλει «κίτρινη κάρτα» στη συνάντησή του με τον υπουργό Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα.
Όχι βεβαίως γιατί θυμήθηκε τους συνταξιούχους, αλλά γιατί πρόκειται εκτός των άλλων και για ένα ακόμη «κρυφό χρέος» το οποίο η κυβέρνηση οφείλει να ξεπληρώσει άμεσα στους δικαιούχους. Σε αυτούς που παραμένουν λησμονημένοι από όλες τις παροχές και ζουν χωρίς εισόδημα, περιμένοντας χαρτζιλίκι από τα παιδιά τους για να τα φέρουν βόλτα. Τι ντροπή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου