Οι ΗΠΑ αλλάζουν στάση έναντι της τουρκικής παρουσίας στην Συρία, κάτι που φαίνεται πλέον δια «γυμνού οφθαλμού» και τώρα αποφάσισαν να κατασκευάσουν μια ολόκληρη σειρά παρατηρητηρίων στα σύνορα Τουρκίας–Συρίας και Τουρκίας-Ιράκ, με τα οποία θα ελέγχουν έγκαιρα όλες τις κινήσεις των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων κατά των Κούρδων.     

Η Ουάσιγκτον αρχικά θέλει να κόψει «μαχαίρι τις σχέσεις και τα πάσης φύσεως αλισβερίσια της τουρκικής διοίκησης με τους Τζιχαντιστές από το συριακό έδαφος και να προστατεύσει τους Κούρδους.
«Ο σκοπός των θέσεων παρατήρησης είναι η συλλογή στρατιωτικών πληροφοριών για τυχόν….τρομοκρατικά στοιχεία (τζιχαντιστές) στην Τουρκία προερχόμενοι από τη Συρία», ανέφερε ο Αμερικανός ΥΠΑΜ  Τ.Μάτις μιλώντας σε συνέντευξη Τύπου του Πενταγώνου.
Ο ίδιος τόνισε ότι  η Τουρκία είναι μεν σύμμαχος του ΝΑΤΟ, αλλά ο ίδιος έχει νόμιμες ανησυχίες για την τρομοκρατία.
Το μέτρο αυτό θα επεκταθεί και στην περιοχή του Ιράκ μετά την Συρία, ανέφερε ο Μάτις . «Θα υπάρξει αύξηση του επιπέδου των στρατευμάτων μας για την επίτευξη αυτής της αποστολής», κατέληξε ο ίδιος.

Με αυτόν όμως τον τρόπο οι ΗΠΑ παρεμβάλλονται ανάμεσα στις κουρδικές περιοχές και στο τουρκικό κράτος και  περιχαρακώνουν τους Κούρδους σε Ιράκ και Συρία σχηματοποιώντας ουσιαστικά μέρος του μελλοντικού Κουρδιστάν.
Δείτε χάρτη
Ασιατικά  γεωπολιτικά ινστιτούτα αναφέρουν επί του θέματος ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες προσεγγίζουν ταχέως τα όρια της σχέσης εξισορρόπησης μεταξύ  Τουρκίας και Κούρδων στη βόρεια Συρία. Σύντομα, η Ουάσιγκτον θα πρέπει να κάνει μια δύσκολη επιλογή μεταξύ του συμμάχου της  στο ΝΑΤΟ και των Κούρδων εταίρων της κατά του ISIS.
Ο προφανής λόγος για την εκκρεμούσα πράξη είναι οι ολοένα και πιο επιθετικές στρατιωτικές αντιδράσεις της Τουρκίας κατά των κουρδικών δυνάμεων στη βορειοανατολική Συρία. Στα μάτια της Άγκυρας, οι Σύροι Κούρδοι έχουν στόχους που ξεπερνούν την εξουδετέρωση του ISIS, διότι αγωνίζονται για αυτονομία και πολιτική ηγεμονία.
Η Άγκυρα καθιστά σαφές ότι δεν θα ανεχθεί τις κουρδικές φιλοδοξίες στη βόρεια Συρία και είναι έτοιμη να ξεκινήσει μια μεγάλη στρατιωτική επίθεση που θα διακινδυνεύσει τη ζωή Αμερικανών στρατιωτών που έχουν ενσωματωθεί με Κούρδους μαχητές.
Προηγούμενες τουρκικές στρατιωτικές επιδρομές στόχευαν κουρδικούς θύλακες όπως το Αφρίν στη βορειοδυτική Συρία, όπου απουσίαζαν οι δυνάμεις των ΗΠΑ. Αυτή τη φορά, το τουρκικό πυροβολικό κτυπά  στα βορειοανατολικά, κοντά στο Manbij, όπου έχουν αναπτυχθεί αμερικανικές ειδικές δυνάμεις με Κούρδους ομολόγους τους.
Επιδιώκοντας αυτή την επιθετική στρατηγική, η Άγκυρα ελπίζει ότι η Ουάσιγκτον θα τερματίσει τη στρατιωτική της συνεργασία με τους Σύρους Κούρδους, αλλά θα συμβεί όμως ακριβώς το αντίθετο.
Η στρατηγική των ΗΠΑ στη Συρία είναι κατ ‘ουσίαν διττή: περιορισμός του Ιράν και διαρκή ήττα του ISIS. Η διευκόλυνση μιας πολιτικής μετάβασης ελέγχου της συριακής επικράτειας από την Δαμασκό παραμένει ένας τρίτος στόχος,  όλο όμως και μη ρεαλιστικός για την Ουάσινγκτον, για προφανείς λόγους.
Μετά τον ατελείωτο πόλεμο στο Αφγανιστάν και το φιάσκο στο Ιράκ, δεν υπάρχει όρεξη στην Ουάσιγκτον για μια ακόμη  στρατιωτική περιπέτεια στη Μέση Ανατολή. Ως αποτέλεσμα, η υπερδύναμη βρίσκεται στο έλεος των περιφερειακών εταίρων της.
Αυτό σημαίνει εξάρτηση από τους Σύρους  Κούρδους στην καταπολέμηση του ISIS και  εξάρτηση από την Τουρκία για τη χρήση της αεροπορικής βάσης του Ιντσιρλίκ, που βρίσκεται πολύ κοντά στα συριακά σύνορα.
Μόνο που η βάση αυτή θα αντικατασταθεί με την Κύπρο, που είναι απείρως καλύτερο σημείο για τις ΗΠΑ.
Η εξάρτηση της Αμερικής από την Τουρκία και τους Σύρους Κούρδους θα ήταν μια πιο αποτελεσματική στρατηγική εάν και οι δύο αυτές πλευρές ήταν πρόθυμες να συνεργαστούν. Αυτό δεν συμβαίνει όμως.
Αλλά η τουρκική κυβέρνηση θεωρεί τους Κούρδους της Συρίας ως επέκταση της  κουρδικής  οργάνωσης του ΡΚΚ  που αγωνίζεται για αυτονομία στην Τουρκία από το 1984. Στα μάτια της Άγκυρας δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (PKK) στην Τουρκία και των Μονάδων Προστασίας του Λαού (YPG) στη Συρία.
Οι ΗΠΑ αναγνώρισαν εδώ και καιρό το ΡΚΚ ως τρομοκρατική ομάδα, αλλά θεωρούν  ότι το YPG είναι μια ξεχωριστή οντότητα με το σκεπτικό ότι ποτέ δεν είχε στοχεύσει στην Τουρκία.
Η αμερικανική υλικοτεχνική υποστήριξη σ Σύρους Κούρδους άρχισε ήδη από το 2014 και μετατράπηκε σε πλήρη στρατιωτική συνεργασία με ενσωματωμένες αμερικανικές δυνάμεις ειδικών επιχειρήσεων από το 2016.
Σε μια προσπάθεια να νομιμοποιήσουν την στρατιωτική τους συνεργασία με τους Σύρους Κούρδους, οι ΗΠΑ δημιούργησαν για τα μάτια της Άγκυρας, έναν συνασπισμό κουρδικών και αραβικών ομάδων αντιπολίτευσης υπό την ομπρέλα της δύναμης του  (SDF).
Προφανώς, η Τουρκία δεν εντυπωσιάστηκε. Όπως και ο υπόλοιπος κόσμος, η Άγκυρα γνωρίζει ότι ο SDF κυριαρχείται από τους Σύρους Κούρδους του YPG και ότι η αραβική παρουσία στην μονάδα αυτή  είναι καθαρά «διακοσμητική» .
Γεωγραφικά, το κέντρο βάρους της στρατιωτικής συνεργασίας Κούρδων-Αμερικής είναι η βορειοανατολική Συρία.
Τώρα, με την τουρκική οικονομία να διέρχεται σοβαρή κρίση , ο Ερντογάν είναι περισσότερο από ποτέ πρόθυμος να παίξει την εθνικιστική ατζέντα του  ενάντια στους Κούρδους στη βορειοανατολική Συρία.
Σύντομα λοιπόν  οι ΗΠΑ θα πρέπει να επιλέξουν μεταξύ Τουρκίας και YPG. Μια αιτιολογημένη απόφαση βασισμένη σε μεγαλύτερα γεωστρατηγικά δεδομένα θα ευνοούσε την Τουρκία. Αλλά οι Αμερικανοί ανώτατοι αξιωματικοί και στρατιωτικοί σύμβουλοι στην Ουάσιγκτον, χρειάζονται απελπιστικά τους Κούρδους για την καταπολέμηση του ISIS.
Οπότε η Τουρκία θα θυσιαστεί για πρώτη φορά, σύμφωνα με πολλούς ξένους ειδικούς για την δημιουργία του κράτους του Κουρδιστάν που επιδιώκουν οι ΗΠΑ εδώ και πολλά χρόνια.